பழைய கெடா வரலாறு - புதிய மலாக்கா வரலாறு 3

 தமிழ் மலர் - 25.08.2020

கெடாவின் வரலாறு மாறன் மகாவம்சன் காலத்தில் இருந்து தொடங்குகிறது. இந்த மாறன் மகாவம்சனைத் தான் மேரோங் மகாவங்சா (Merong Mahawangsa) என்று கெடா வரலாற்றுப் பதிவேடுகள் (Kedah Annals) சான்று கூறுகின்றன.

மாறன் மகாவம்சன் என்பவர் பாரசீகத்தில் இருந்து தென்னிந்தியாவின் நாகப்பட்டினத்திற்கு வந்தவர். அங்கே இருந்து கெடாவிற்கு வந்து இருக்கிறார். அப்படியே கெடா ஆட்சியையும்  (Kedah kingdom - Kadaram) உருவாக்கி இருக்கிறார். ஏறக்குறைய 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் நடந்த நிகழ்ச்சி.

(சான்று:https://www.revolvy.com/main/index.php?s=Kedah%20Sultanate&item_type=topic&sr=100 - Around 170 CE a group of native refugees of Hindu faith arrived at Kedah,

கெடா பேரரசு தோற்றுவிக்கப் படுவதற்கு முன்னர் கெடா நிலப் பகுதி இலங்காசுகம் (Langkasuka) என்று அழைக்கப் பட்டது.

மாறன் மகாவம்சனுக்குப் பின்னர் கெடா மாநிலத்தை ஆட்சி செய்த அரசர்களின் பட்டியல் வருகிறது. போதுமான சான்றுகளுடன் முன் வைக்கிறேன். இங்கே மிக முக்கியமான ஒரு விசயத்தைச் சொல்ல வேண்டும்.

மாறன் மகாவம்சனின் சந்ததியினரைப் பற்றி இரு வேறுபாடான வரலாற்றுப் பதிவுகள் உள்ளன. ஒரு பதிவு கெடா வரலாற்றுப் பதிவேடுகளில் இருந்து சொல்லப்படும் பதிவுகள். மற்றொன்று சீனாவின் மிங் அரச வரலாற்றுச் சுவடுகளில் இருந்து சொல்லப்படும் பதிவுகள்.

இந்த இரு வரலாற்றுப் பதிவேடுகளும் ஒன்றுக்கு ஒன்று முரணான அரசப் பட்டியலைக் கொடுக்கின்றன. முதலில் கெடா வரலாற்றுப் பதிவேடுகள் என்ன சொல்கிறது என்று பார்ப்போம்.

மாறன் மகாவம்சனுக்கு நான்கு பிள்ளைகள். மூத்தவர் மாறன் மகா பூதிசன் (Merong Mahapudisat). இரண்டாவது மகன் கஞ்சில் சார்ஜுனா (Ganjil Sarjuna). மூன்றாவது மகன் ஸ்ரீ மகாவங்சன் (Seri Mahawangsa). கடைசியாக ஒரே மகள். அவருடைய பெயர் ராஜா புத்திரி இந்திரவம்சன் (Raja Puteri Sri Indrawangsa)

மாறன் மகாவம்சனுக்குப் பிறகு அவருடைய மகன் மாறன் மகா பூதிசன் கெடாவின் அரசரானார். இவருக்குப் பிறகு இவரின் தம்பி கஞ்சில் சார்ஜுனா கெடாவின் அரச பொறுப்பை ஏற்றுக் கொண்டார். இவர் தான் இலங்காசுகத்தைத் தோற்றுவித்தவர். கஞ்சில் சார்ஜுனா இறந்த பின்னர் அவரின் தம்பி ஸ்ரீ மகாவங்சன், லங்காசுகத்தின் அரசரானார்.

ஸ்ரீ மகாவங்சனுக்குப் பின்னர் இவரின் தங்கை ராஜா புத்திரி இந்திரவம்சன் என்பவர் இலங்காசுகத்தின் அரசியானார்.

கெடாவிற்கும் தென் தாய்லாந்திற்கும் இடைப்பட்ட நிலப் பகுதியைப் பட்டாணி என்று அழைத்தார்கள். பட்டாணி எனும் பெயரில் இருந்து தான் சுங்கை பட்டாணி எனும் இப்போதைய நகரத்தின் பெயரும் உருவானது.

இந்தப் பட்டாணி நிலப் பகுதிக்கும் ராஜா புத்திரி இந்திரவம்சன் தான் அரசியாக இருந்தார். கெடா வரலாற்றில் இவர் தான் முதல் பெண் ஆட்சியாளர். முதல் அரசி.

அடுத்து வந்தவர் ஸ்ரீ மகா இந்திரவம்சன் (Seri Maha Inderawangsa). இவர் ஸ்ரீ மகாவங்சனின் மகனாகும். இவரைத் தான் கூர்ப் பல் அரசன் (Raja Bersiong) என்று கெடா வரலாற்றுப் பதிவேடுகள் குறிப்பிடுகின்றன. இவர் மனிதர்களின் இரத்தத்தைக் குடிப்பவர் என்றும் சொல்லப் படுகிறது. இது எந்த அளவிற்கு உண்மை என்றும் தெரியவில்லை.

இவருடைய வழக்கத்திற்கு மாறான செயல்பாடுகளினால் அரியணையில் இருந்து துரத்தப் பட்டார். இவர் ஜெராய் மலையில் அடைக்கலம் அடைந்தார். அங்கே வெகு காலம் தனிமையில் வாழ்ந்தார். இவர் ஒரு தாய்லாந்துப் பெண்ணைத் திருமணம் செய்து கொண்டார். இவருக்கு ஒரு மகன். பெயர் பரா ஓங் மகா பூதிசன் (Phra Ong Mahapudisat).

பரா ஓங் மகா பூதிசன் ஓர் அரசக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவராக இருந்தும் அந்த விசயம் அவருக்குத் தெரியாமலேயே இருந்தது. இவர் ஜெராய் மலை அடிவாரத்தில் இருந்த ஒரு கிராமத்தில் தாயாருடன் வளர்ந்து வந்தார். இந்தக் கட்டத்தில் ஜெராய் மலையில் அடைக்கலம் போன ஸ்ரீ மகா இந்திரவம்சன் அங்கேயே காலமானார். மலையில் இருந்து கீழே இறங்கி வரவே இல்லை.

ஸ்ரீ மகாவங்சனுக்குப் பின்னர் ஓர் ஆண் வாரிசு கெடா அரியணைக்குத் தேவைப் பட்டார். ஜெராய் மலை அடிவாரத்தின் கிராமத்தில் இருந்த பரா ஓங் மகா பூதிசனைத் தேடிக் கண்டுபிடித்தார்கள். அவரைக் கொண்டு வந்து அவருக்கு கெடா பேரரசின் அரசப் பொறுப்பை வழங்கினார்கள்.

இந்த பரா ஓங் மகா பூதிசனுக்கும் ஒரே மகன். அவருடைய பெயர் பரா ஓங் மகாவம்சன் (Phra Ong Mahawangsa).  தன் பெயரை முஷபர் ஷா என்று மாற்றிக் கொண்டார் என்று கெடா வரலாற்றுப் பதிவேடுகள் சொல்கின்றன.

Kedah came under the influence of the Sumatran kingdom of Sri Vijaya in the 7th and 8th century.
http://go2travelmalaysia.com/tour_malaysia/kdh_bckgnd.htm

கெடா மாநில ஆட்சியாளர்கள் (கெடா வரலாற்றுப் பதிவேடுகள்)

1. மாறன் மகா பூதிசன் 2. கஞ்சில் சார்ஜுனா 3. ஸ்ரீ மகாவங்சன் 4. ராஜா புத்திரி 5. ஸ்ரீ மகா இந்திரவம்சன் 6. பரா ஓங் மகா பூதிசன் 7. பரா ஓங் மகாவம்சன்

சீனாவின் மிங் அரசக் கையேடுகளின் பதிவுகளின்படி கெடா பேரரசின் கடைசி இந்து அரசரின் பெயர் தர்பார் ராஜா II (Durbar Raja II). மதமாற்றம் நடந்த பின்னர் 800 ஆண்டுகால கெடா மாநிலத்தின் இந்து ஆளுமை ஒரு முடிவிற்கு வந்தது என்று மிங் அரசக் கையேடுகள் சொல்கின்றன.

பின்னர் கெடா பேரரசு கெடா சுல்தானகமாக மாறியது. தர்பார் ராஜா II அரசரை சயாமியர்கள் பரா ஓங் மகாவங்சா (Phra Ong Mahawangsa) என்று அழைத்து இருக்கிறார்கள்.

(சான்று: https://www.revolvy.com/main/index.php?s=Kedah%20Sultanate&item_type=topic&sr=100  The Hindu dynasty ended when the ninth king Durbaraja II, styled "Phra Ong Mahawangsa" by the Siamese, converted to Islam in 1136)

கி.பி.1136-ஆம் ஆண்டு ஏமன் நாட்டைச் சேர்ந்த சமய போதகர் செயிக் அப்துல்லா குமானி (Sheikh Abdullah bin Ja'afar Quamiri) என்பவர் கெடாவிற்கு வந்தார். கெடா சாம்ராஜ்யத்தின் கடைசி ராஜாவான தர்பார் ராஜா II என்பவரை முஷபர் ஷா (Mudzaffar Shah I) என்று பெயர் மாற்றம் செய்தார்.

கெடாவின் சுல்தானாக இருந்த அப்துல் ஹாலிம் முவாட்சாம் ஷா (Abdul Halim Mu'adzam Shah) அவர்களும் இதே இந்த அரச பரம்பரையைச் சேர்ந்தவர்.

(சான்று: https://web.archive.org/web/20060511194957/http://uqconnect.net/~zzhsoszy/states/malaysia/kedah.html )

அடுத்து சீனாவின் மிங் அரசக் கையேடுகள் கொடுக்கும் கெடா அரசர்களின் பட்டியல் வருகிறது. இதையும் ஒப்பீடு செய்து பாருங்கள்.

கெடா மாநில ஆட்சியாளர்கள் (சீனாவின் மிங் அரசக் கையேடுகள்)

மாறன் மகாவம்சனுக்குப் பின்னர் வந்த இந்து அரசர்கள்.

(The list of rulers of Kedah as given here is based to some extent on the Kedah Annals beginning with the Hindu ruler Durbar Raja I. According to the Kedah Annals, the 9th Kedah Maharaja Derbar Raja converted to Islam and changed his name to Sultan Muzaffar Shah, thereby started the Kedah Sultanate.)

(http://go2travelmalaysia.com/tour_malaysia/kdh_bckgnd.htm)

தர்பார் ராஜா I - Durbar Raja I (கி.பி. 0330 - 0390)

ராஜா புத்ரா - Raja Putra (கி.பி. 0390 - 0440)

மகா தேவா I - Maha Dewa I (கி.பி. 0440 - 0465)

கர்ண ராஜா - Karna Diraja (கி.பி. 0465 - 0512)

கர்மா - Karma (கி.பி. 0512 - 0580)

மகா தேவா II - Maha Dewa II (கி.பி. 0580 - 0620)

மகா தேவா III- Maha Dewa III (கி.பி. 0620 - 0660)

ராஜா புத்ரா II - Raja Putra II (கி.பி. 0660 - 0712)

தர்ம ராஜா - Darma Raja (கி.பி. 0712 - 0788)

மகா ஜீவா - Maha Jiwa (கி.பி. 0788 - 0832)

கர்மா II - Karma II (கி.பி. 0832 - 0880)

தர்ம ராஜா II- Darma Raja II (கி.பி. 0880 - 0956)

தர்பார் ராஜா II- Durbar Raja II (கி.பி. 0956 - 1136)

(சான்று: https://en.wikipedia.org/wiki/Kedah_Sultanate#Hindu_era)

முஷபர் ஷா I - Mudzaffar Shah I (கி.பி. 1136–1179)

முவட்ஷாம் ஷா - Mu'adzam Shah (கி.பி. 1179–1201

முகமட் ஷா - Muhammad Shah (கி.பி. 1201–1236)

முஷபர் ஷா II - Mudzaffar Shah II (கி.பி. 1236–1280)

முகமட் ஷா II - Mahmud Shah I (கி.பி. 1280– 1321)

இப்ராகிம் ஷா - Ibrahim Shah (கி.பி. 1321– 1373)

சுலைமான் ஷா I - Sulaiman Shah I (கி.பி. 1373–1422)

அதுல்லா முகமட் ஷா I - Ataullah Muhammad Shah I (கி.பி. 1422–1472)

முகமட் ஜீவா ஜைனல் ஷா I - Muhammad Jiwa Shah I (கி.பி. 1472–1506)

முகமட் ஷா II - Mahmud Shah II (கி.பி. 1506–1546)

முஷபர் ஷா II - Mudzaffar Shah III (கி.பி. 1546–1602)

சுலைமான் ஷா II - Sulaiman Shah II (கி.பி. 1602–1625)

ரிஜாலிடின் ஷா - Rijaluddin Muhammad Shah (கி.பி. 1625–1651)

முகயிடின் மன்சூர் ஷா - Muhyiddin Mansur Shah (கி.பி. 1651–1661)

ஜியாடின் முகாராம் ஷா I - Dziaddin Mukarram Shah I (கி.பி. 1661–1687)

அதுல்லா முகமட் ஷா II - Ataullah Muhammad Shah II (கி.பி. 1687–1698)

அப்துல்லா முவட்ஷாம் ஷா - Abdullah Mu'adzam Shah (கி.பி. 1698–1706)

அகம்ட் தாஜுடின் ஹாலிம் ஷா I - Ahmad Tajuddin Halim Shah I (கி.பி. 1706–1709)

முகமட் ஜீவா ஜைனல் ஷா II - Muhammad Jiwa Zainal Shah II (கி.பி. 1710–1778)

அப்துல்லா முகாராம் ஷா - Abdullah Mukarram Shah (கி.பி. 1778–1797)

ஜியாடின் முகாராம் ஷா II - Dziaddin Mukarram Shah II (கி.பி. 1797–1803)

அகமட் தாஜுடின் ஹாலிம் ஷா II - Ahmad Tajuddin Halim Shah II (கி.பி. 1803–1843)

ஜைனல் ரசீட் அல்முவட்ஷாம் ஷா I - Zainal Rashid Al-Mu'adzam Shah I (கி.பி. 1843–1854)

அகம்ட் தாஜுடின் முகாராம் ஷா - Ahmad Tajuddin Mukarram Shah (கி.பி. 1854–1879)

ஜைனல் ரசீட் முவட்ஷாம் ஷா II - Zainal Rashid Mu'adzam Shah II (கி.பி. 1879–1881)

அப்துல் ஹமீட் ஹாலிம் ஷா - Abdul Hamid Halim Shah (கி.பி. 1881–1943)

பட்லிஷா - Badlishah (கி.பி. 1943–1958)

அப்துல் ஹாலிம் முவட்ஷாம் ஷா - Abdul Halim Mu'adzam Shah (கி.பி. 1958 - 2017)

(சான்று: https://en.wikipedia.org/wiki/Kedah_Sultanate#Islamic_era)

1821-ஆம் ஆண்டில் இருந்து 1844-ஆம் ஆண்டு வரை 23 ஆண்டுகளுக்கு சயாமியர்கள் கெடாவை ஆட்சி செய்து இருக்கிறார்கள். இதையும் பதிவு செய்கிறேன்.

சயாமியர்கள் கெடாவின் மீது படை எடுத்து வந்த போது அகமட் தாஜுடின் ஹாலிம் ஷா என்பவர் கெடாவின் அரசராக இருந்தார். இவர் பினாங்கிற்குத் தப்பிச் சென்றார். சயாமியர்கள் கெடாவை நான்கு பாகங்களாகப் பிரித்தார்கள். 1. கெடா. 2. செத்தூல் 3. பெர்லிஸ் 4. குபாங் பாசு

1821-ஆம் ஆண்டில் கெடாவின் மக்கள் தொகை 180,000. இந்த எண்ணிக்கை ஆறே ஆண்டுகளில் வெறும் 6000-ஆக குறைந்து போனது. பினாங்கிற்குத் தப்பிச் சென்ற கெடா சுல்தான் அகமட் தாஜுடின் ஹாலிம் ஷா 1831-ஆம் ஆண்டில் மலாக்காவில் தஞ்சம் அடைந்தார்.

அப்போது மலாக்கா மாநிலம் ஆங்கிலேயர்களின் வசம் இருந்தது. மலாக்காவின் பொறுப்புகள் சர் எட்வர்ட் ஜான் காம்பியர் (Sir Edward John Gambier) என்பவரிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டு இருந்தன.

1836-ஆம் ஆண்டு சுல்தான் அகமட் தாஜுடின் ஹாலிம் ஷா இந்தோனேசியாவின் கிழக்கு தீமோருக்குச் செல்வதாகச் சொல்லி ஆங்கிலேயர்களிடம் அனுமதி கேட்டார். அனுமதி வழங்கப் பட்டது.

ஆனால் அவர் கிழக்கு தீமோருக்குப் போகவில்லை. மாறாக பேராக் புருவாஸ் நகருக்கு வந்து கெடாவை மீட்டு எடுக்க படை திரட்டினார். இதை அறிந்த ஆங்கிலேயர்கள் அவரைப் பினாங்கிற்கு கொண்டு போய் அமைதி படுத்தினார்கள். ஏழு ஆண்டுகள் அவர் பினாங்கில் இருந்தார்.

1843-ஆம் ஆண்டு சயாமியர்களுடன் செய்து கொள்ளப்பட்ட ஓர் ஒப்பந்தத்தின் படி சுல்தான் அகமட் தாஜுடின் ஹாலிம் ஷாவிற்கு கெடா அரியணை மீண்டும் வழங்கப் பட்டது. கெடாவின் வரலாற்றை இன்னும் எழுதிக் கொண்டே போகலாம். சுருக்கமாக இத்துடன் முடித்துக் கொள்கிறேன். போதுமான வரலாற்றுச் சான்றுகளுடன் இந்தக் கட்டுரை எழுதப்பட்டு உள்ளது.

(முற்றும்)

பழைய கெடா வரலாறு - புதிய மலாக்கா வரலாறு 2

 தமிழ் மலர் - 24.08.2020

மலாக்காவின் வரலாறு தோன்றுவதற்கு முன்பாகவே கெடாவின் வரலாறு மலாயா மண்ணில் கால் பதித்து விட்டது. வந்தனை செய்து வழிபாடும் செய்து விட்டது. பரமேஸ்வரா காலத்தில் இருந்து தான் மலாயாவின் வரலாறு தொடங்குகிறது என்பது ஒரு தவறான கருத்து.

கெடாவின் வரலாறு மலாக்கா வரலாற்றைக் காட்டிலும் மிக மிக மிகப் பழமையானது. இதை மலேசியத் தமிழர்கள் அனைவரும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். ஏறக்குறைய ஓர் 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னதாகவே கெடாவின் வரலாறு மலாயாவில் தடம் பதித்து விட்டது.

இன்னும் கொஞ்சம் ஆழமாய்ப் போய்ப் பார்க்கலாம். தென்கிழக்கு ஆசியாவில் இந்தியம் சார்ந்த பேரரசுகள் 80-க்கும் மேற்பட்டவை.

தாமிரலிங்கா (Tambralinga);

சிங்கனாவதி (Singhanavati);

சுகோத்தாய் (Sukhothai Kingdom);

துவாராவதி (Dvaravati);

அயோத்தியா (Ayutthaya Kingdom);

இலங்காசுகம் (Langkasuka);

சென்லா (Chenla);

சித்து (Chi Tu);

மேடாங் (Medang Kingdom);

மஜபாகித் (Majapahit);

நக்கோன் சி தாமராட் (Nakhon Si Thammarat);

ஸ்ரீ விஜயம் (Srivijaya);

தோன்புரி (Thonburi Kingdom);

கம்போஜம் (Khmer Empire);

சாம்பா (Champa‎);

சிங்கசாரி (Singhasari‎);

தர்மநகரா (Tarumanagara‎);

தர்மசிராயா (Dharmasraya‎).

இன்னும் அடுக்கிக் கொண்டே போகலாம். பின்னர் ஒரு கட்டுரையில் பட்டியலிட்டுக் காட்டுகிறேன்.

இந்தப் பேரரசுகள் அனைத்திற்கும் கெடாவின் வரலாறு தான் முன்னோடியாக இருந்து இருக்கிறது. இருந்தும் வருகிறது. ஆங்கிலத்தில் forerunner என்று சொல்வார்கள்.

பேராக் மாநிலத்தில் புருவாஸ் பகுதியில் கங்கா நகரம் (Gangga Negara) தோற்றுவிக்கப் படுவதற்கு முன்னதாகவே கெடாவில் இலங்காசுகம் (Langkasuka) தோற்றுவிக்கப்பட்டு விட்டது. அல்லது இரண்டுமே சமகாலத்தில் தோற்றுவிக்கப்பட்டு இருக்கலாம்.

(Guy, John (2014). Lost Kingdoms: Hindu-Buddhist Sculpture of Early Southeast Asia. Yale University Press. pp. 28–29.)

ஒன்றை மறந்துவிட வேண்டாம். மாறன் மகாவம்சன் கெடாவில் கால் பதித்த காலத்தில் இலங்காசுகம் இருந்ததற்கான சான்றுகள் நமக்கு கிடைக்கவில்லை.

ஆனால் இலங்காசுகம் தோற்றுவிக்கப் படுவதற்கு முன்னதாக பூஜாங் சமவெளியில் இந்தியர்களின் ஆதிக்கம் இருந்து இருக்கிறது. அது மட்டும் உண்மை. இந்த வரலாற்று நிகழ்வுகள் எல்லாமே கொஞ்சம் முன்னும் பின்னும் இருந்து இருக்கலாம். மிகச் சரியான காலக் கட்டத்தை யாராலும் மிகச் சரியாக வரையறுத்துச் சொல்ல இயலாது. இதைப் பற்றி நிறைய பேர் ஆய்வு செய்து இருக்கிறார்கள். செய்தும் வருகிறார்கள்.

’கடாரம் வென்ற சோழன்’ எனும் ஆவண நூலை எழுதிய டத்தோ நடராஜாவும் ஆழமான ஆய்வுகள் செய்து இருக்கிறார். அவருக்குத் துணையாக நானும் ஆய்வுப் பணிகளில் ஈடுபட்டு உள்ளேன். இன்னும் சில மாதங்களில் நாங்கள் இருவரும் தாய்லாந்தில் இருக்கும் சூராட் தானி (Surat Thani), நாக்கோன் சி தாமராட் (Nakhon Si Thammarat) எனும் இரு இடங்களுக்கும் சென்று ஆய்வுகள் செய்ய ஏற்பாடுகள் செய்து வருகிறோம்.

இருப்பினும் கோத்தா கெலாங்கி வரலாறு தான் எங்களின் தலையாய ஆய்வுக் களமாக இருந்து வருகிறது. சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் கோத்தா திங்கி காடுகளில் குடிசை போட்டுத் தங்கி ஆய்வுகள் செய்தோம். இப்போது ஜொகூர் இந்தியர் வரலாற்று மீட்புக் குழுவின் தலைவர் கணேசன் சிறப்பாகச் செயல்பட்டு வருகிறார். தன்னலம் பாராமல் அல்லும் பகலும் உழைத்து வருகிறார். மலேசியத் தமிழர்கள் என்றைக்கும் அவரை மறந்துவிடக் கூடாது.

கோத்தா கெலாங்கியில் அனுபவித்த வேதனைகளை நினைத்துப் பார்க்கிறோம். சில உண்மைகளைக் கண்டிப்பாகச் சொல்ல வேண்டி இருக்கிறது. தப்பாக நினைக்க வேண்டாம். இது ஒரு வரலாற்றுப் பின்னூட்டம்.

காட்டுக்குள் சரியான சாப்பாடு இருக்காது. சரியான தூக்கம் கிடைக்காது. இதில் அட்டைக்கடி; தேள்கடி; பூரான் கடி. கைகால்களில் ரோத்தான் முட்கள் குத்திய காயங்கள். கற்பாறைகளில் விழுந்து எழுந்து உடம்பில் உள்ள ஒரு சில எலும்புகளும் நகர்ந்தும் போய் இருக்கின்றன. நமக்கும் வயது ஓடுகிறது இல்லையா.

எந்த நேரத்தில் புலி வந்து அடிக்குமோ தெரியாது; இல்லை யானை வந்து மிதிக்குமோ தெரியாது; இல்லை கரடி வந்து கரண்டி விட்டுப் போகுமோ தெரியாது. அந்த பயம் வேறு. ஏன் என்றால் கோத்தா திங்கி காடுகள் மிக மிக அடர்த்தியான மழைக் காடுகள். அப்படிப்பட்ட ஒரு சூழலில் ஆய்வுப் பணிகள்.

தவிர இது தனிப்பட்ட ஆய்வுப் பணிகள். அரசாங்கத்தையோ, அரசு சாரா இயக்கங்களின் உதவிகளோ கிடைக்கவில்லை. கேட்டாலும் கொடுக்க மாட்டார்கள். விடுங்கள்.

ஏன் என்றால் இந்த ஆய்வுப் பணி மலேசிய இந்தியர்களின் வரலாற்றை மீட்கும் பணி. அதனால் சிலருக்குச் சாதகங்கள். பலருக்குப் பாதகங்கள். சொந்தப் பணத்தைப் போட்டுத் தான் ஆய்வுப் பணிகளைச் செய்தோம். செய்தும் வருகிறோம்.

நம் இந்தியர்களுக்கு எதையாவது செய்ய வேண்டும். புதைந்து கிடக்கும் இந்தியர்களின் வரலாற்றை மீட்டு எடுக்க வேண்டும். வருங்காலத்தில் நம் சந்ததியினர் அருமை பெருமையுடன் வாழ வேண்டும். அதுவே ஓர் இலட்சியம். சரி.

ஒரு தப்பான கருத்தைத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லும் போது அந்தக் கருத்து ஒரு மாயைக் கருத்தாக மாறக் கூடிய வாய்ப்பு உள்ளது. அந்தக் கருத்து அப்படியே நிலைத்துப் போவதும் உண்டு. அதை நாம் மறந்துவிடக் கூடாது.

எடுத்துக் காட்டாக நம் தமிழ்ப் பழமொழிகளைச் சொல்லலாம். ஒரு சில பழமொழிகள் தவறாக விமர்சனம் செய்யப் படுகின்றன. அப்படி இருந்தும் அவற்றுக்கு நியாயம் கற்பிக்கிறோம். அப்படித் தவறாகக் கற்பிக்கப்படும் நியாயங்கள் காலப் போக்கில் உண்மையான நியாயங்களாக மாறிப் போகின்றன.

அடிமேல் அடிவைத்தால் அம்மியும் நகரும் என்பது ஒரு பழமொழி. இது தவறான பழமொழி. அடிமேல் அடிவைத்தால் அம்மி நகராது. தகரும். அதாவது உடையும். ஆக அடிமேல் அடிவைத்தால் அம்மியும் தகரும் என்பதே சரியான பழமொழி. நகரும் நகரும் என்று சொல்லிச் சொல்லியே, கடைசியில் தகரும் எனும் உண்மையான சொல் அடிபட்டுப் போய் விட்டது.

இப்படித்தாங்க வரலாற்றையும் அவரவர் இஷ்டத்திற்கு அப்படி இப்படி வெட்டிப் போட்டு; இப்படி அப்படி ஒட்ட வைத்து; பட்டம் விட்டுப் படம் காட்டிக் கொண்டு இருக்கிறார்கள். பாவம் பால் மனம் மாறா பச்சை சிசுக்களும் படித்து மனப்பாடம் செய்து, கடுதாசிக் கப்பலில் மிதந்து கொண்டு இருக்கிறார்கள். சரிங்க. நமக்கு ஏன் ஊர் வம்பு. நம்ப மகாவம்சன் கதைக்கு வருவோம்.

கெடா வரலாற்றை மேற்கோள் காட்டுவது கெடா வரலாற்றுப் பதிவேடுகள் (Kedah Annals). அதில் மாறன் மகாவம்சன் (Maaran Mahavamsan) எனும் மேரோங் மகாவங்சா (Merong Mahawangsa) என்பவர் தான் கெடா சாம்ராஜ்யத்தை உருவாக்கியவர் என்று சொல்லப் படுகிறது. உண்மையில் பார்க்கப் போனால் கெடாவின் வரலாறே மாறன் மகாவம்சன் காலத்தில் இருந்து தான் தொடங்குகிறது.

கி.பி. 1821-ஆம் ஆண்டில் தான் நீராவிக் கப்பல்கள் புழக்கத்திற்கு வந்தன. அதற்கு முன்னர் அனைத்துக் கடல் பயணங்களும் பாய்மரக் கப்பல்களின் வழியாகத் தான் நடந்து இருக்கிறது. உயிர்களைப் பணயம் வைத்து உலகம் சுற்றி இருக்கிறார்கள்.

அந்த வகையில் 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் மாறன் மகாவம்சன் தென்னிந்தியாவின் நாகப்பட்டினத்திற்கு வந்து இருக்கலாம். அந்தக் காலக் கட்டத்தில் தென் இந்தியாவில் பாண்டியர்களின் ஆதிக்கம் வலுவாக இருந்தது.  அங்கே இருந்து கெடாவிற்கு வந்து இருக்கிறார். மாறன் மகாவம்சன் என்பவர் தான் கெடா வரலாற்றின் தலையாய நாயகன். பூஜாங் சமவெளி எனும் சாம்ராஜ்யத்திற்கு அடிக்கல் நாட்டு விழா செய்த நாயகனும் இதே இந்த மாறன் மகாவம்சன் என்பவர் தான்.

(சான்று: http://www.freemalaysiatoday.com/category/nation/2011/09/10/kedah-not-malacca-the-oldest-kingdom/ - B Nantha Kumar (10 September 2011). "Kedah, not Malacca, the oldest kingdom")

மகா என்பது உயர்ந்த அல்லது உன்னதம் என்பதைக் குறிக்கிறது. வம்சம் என்றால் ஒரே குடும்பத்தின் தொடர்ச்சியான பல தலைமுறைகள். அல்லது பாரம்பரியம் என்றும் சொல்லலாம். ஆக மாறன் மகாவம்சன் எனும் சொல் ஒரு தமிழர்ச் சொல். அல்லது இந்தியச் சொல். அது ரோமாபுரிச் சொல்லும் அல்ல. மாசிடோனியா சொல்லும் அல்ல.

தமிழ்நாட்டின் நாகப்பட்டனத்தில் இருந்து மாறன் மகாவம்சன் கெடாவிற்கு வந்து இருக்கிறார். சொல்லி இருக்கிறேன். அப்படியே கெடாவில் ஓர் ஆட்சியையும் உருவாக்கி இருக்கிறார். ஏறக்குறைய 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் நடந்த நிகழ்ச்சி.
மாறன் மகாவம்சன் கெடாவிற்கு வந்ததற்குப் பல காரணங்கள் சொல்லப் படுகின்றன. இருந்தாலும் வியாபார நோக்கம் தான் முக்கியமாகக் கருதப் படுகிறது.

ஒரு காலக் கட்டத்தில் இந்தியக் கண்டத்தின் ஒரு துணை நிலமாகக் கெடா விளங்கி இருக்கிறது. இந்தியத் துணைக் கண்டத்தில் அப்போது பர்மா, தாய்லாந்து, மலாயா, ஜாவா, சுமத்திரா, வியட்நாம், கம்போடியா நாடுகள் உள்ளடக்கி இருந்து உள்ளன.

(Arokiaswamy, Celine W.M. (2000). Tamil Influences in Malaysia, Indonesia, and the Philippines. Manila s.n. p. 41.)

போரஸ் மன்னன்

சேர சோழ பாண்டியர்களைத் தமிழகத்தின் மூவேந்தர்கள் என்று சொல்வார்கள். இவர்கள் வெவ்வேறு காலக் கட்டங்களில் வெவ்வேறு தமிழகப் பகுதிகளை ஆட்சி செய்து இருக்கிறார்கள். அந்த வகையில் தமிழகத்தின் பல பகுதிகளைப் பாண்டியர்களும் ஆட்சி செய்து வந்து இருக்கிறார்கள்.

தொடக்கக் காலங்களில் பாண்டியர்களின் தலைநகரமாகக் கொற்கை விளங்கி இருக்கிறது. கி.மு. 600-ஆம் ஆண்டுகளில் தூத்துக்குடி தலைநகரமாக விளங்கி இருக்கிறது. பின்னர் பாண்டிய நெடுஞ்செழியன் காலத்தில் இந்தத் தலைநகரம் மதுரைக்கு மாற்றிச் செல்லப் பட்டது.

பழம்பெரும் வரலாற்று ஆசிரியர்களான பிலினி (Pliny the Elder), ஸ்டிராபோ (Strabo), தோலமி (Ptolemy), பெரிபலஸ் (Periplus) போன்றவர்கள் பாண்டிய மன்னர்களைப் பற்றி நிறையவே ஆய்வுகள் செய்து இருக்கிறார்கள். வரலாற்றுப் பதிவுகளை விட்டுச் சென்று இருக்கிறார்கள்.

அதே போல இந்திய வரலாற்று ஆசிரியர் சீனிவாச ஐயங்கார் அவர்களும் நிறைய ஆய்வுகள் செய்து இருக்கிறார்.

(Iyengar, Srinivasa P.T. (2001). History Of The Tamils: From the Earliest Times to 600 AD. Asian Educational Services.)

தவிர சீன வரலாற்று ஆசிரியர் யூ ஹுவான் (Yu Huan) என்பவரும் பாண்டியர்களைப் பற்றி சொல்லி இருக்கிறார். அவர் வேய்லூ (Weilüe) எனும் நூலை எழுதி இருக்கிறார். பாண்டியர்களை அவர் பான்யூ (Panyue) என்று குறிப்பிட்டு இருக்கிறார்.

(http://depts.washington.edu/silkroad/texts/weilue/weilue.html - A Third Century Chinese Account Composed between 239 and 265 CE.)

இந்தக் கட்டுரை நாளையும் வரும்.

(தொடரும்)

பழைய கெடா வரலாறு - புதிய மலாக்கா வரலாறு 1

 தமிழ் மலர் - 23.08.2020

பழங்காலத்து மலாக்காவைப் பழங்காலத்து பரமேஸ்வரா தோற்றுவித்தார். உண்மை. பழங்காலத்து மலாக்காவின் வரலாறு பழங்காலத்து பரமேஸ்வரா காலத்தில் இருந்து தொடங்குகிறது. உண்மை. பழங்காலத்து மலாக்காவின் வரலாற்றில் இருந்து தான் அண்மைய காலத்து மலாயா காலனித்துவ வரலாறும் தொடங்குகிறது. இதுவும் உண்மை.

தமிழ் மலர் - 23.08.2020

ஆனால் ஒட்டு மொத்த மலாயாவின் வரலாற்றுச் சுவடுகள், மலாக்கா காலத்தில் இருந்துதான் தொடங்குகிறது என்று சிலர் சொல்கிறார்கள். அதாவது பரமேஸ்வராவிற்குப் பின்னர்தான் மலாயா வரலாறு தொடங்குகிறது என்று சொல்லப்படுகிறது. இது ஏற்றுக் கொள்வதற்கு இடம் இல்லை.

தென்கிழக்கு ஆசியாவில் இந்தியா; சீனா போன்ற நாடுகளின் கலாச்சார தாக்கங்கள் 2,000 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக உள்ளன. அறிஞர் அஜி சாகா (Aji Saka) என்பவரைப் பற்றி பலருக்கும் தெரியும். இவர்தான் ஜாவா தீவில் முதன்முதலில் கால் பதித்த இந்திய இளவரசர்.

கி.பி 78-ஆம் ஆண்டில் இந்தியாவில் இருந்து பர்மா, தாய்லாந்து நாடுகளுக்குச் சென்றார். அங்கு இருந்து வியட்நாம், கம்போடியா, மலாயா வழியாக புருணை, போர்னியோ, பாலி, ஜாவாவுக்குச் சென்றவர். இவர் மூலமாகத்தான் ஜாவாவில் ஒரு நாகரிகம் தோன்றியதாக இந்தோனேசியர்கள் பெருமையாகச் சொல்கிறார்கள். இந்தோனேசியப் பள்ளிப் பாட நூல்களிலும் அறிஞர் அஜி சாகாவைப் பற்றி எழுதப்படுகிறது.

ஆனால் இந்தப் பக்கம் உள்ள பள்ளிப் பாட நூல்களில் கி.பி.1400-ஆம் ஆண்டில் இருந்துதான் மலாயாவின் வரலாறு எழுதப் படுகிறது. இது ஒரு சரியான வரலாற்றுப் பார்வை அல்ல. இது வரலாற்று ஆசிரியர்கள் பலரின் கருத்து. இதுவே என் கருத்தும்கூட.

கற்பனையான பிம்பங்களின் நகர்வுகளைச் சார்ந்து வரலாறுகள் அமைந்து விடக் கூடாது. சத்தியமான விழுமிய நுகர்வுகளைச் சார்ந்து தான் சாத்வீகமான வரலாறுகள் இயங்க வேண்டும். சத்தியமான சாணக்கியங்களைப் பேச வேண்டும்.

ண்மையைச் சொல்கிறேன். மலையூர் மலாயாவின் வரலாறு மலாக்காவில் தொடங்கவில்லை. கெடாவில் தொடங்குகிறது. மலாக்காவை விட கெடாவின் வரலாறு தான் மிக மிகப் பழமையானது. இதுதான் சத்தியமான உண்மை.,

மலாயாவில் கெடாவின் வரலாறுதான் மிகப் பழைமையானது என்பது எத்தனைப் பேருக்குத் தெரியும். மலையூர் எனும் தமிழ்ச் சொல்லில் இருந்து தான் மலாயா எனும் பெயரே வந்தது. இதுவும் எத்தனைப் பேருக்குத் தெரியும். சொல்லுங்கள்.

ஆயிரம் கோடி வருடங்கள் ஆனாலும் சரி; வரலாற்று உண்மைகளை எந்தக் கொம்பனாலும் மறைக்க முடியாது. மறைத்துப் பேசவும் முடியாது.

ராகங்கள் பதினாறு உருவான வரலாறு தெரியாமல் கல்யாணி ராகத்துடன் காம்போதி ராகத்தை இணைப்பதால் கல்யாணி தாழ்ந்து போகாது. கல்யாணி என்றைக்கும் கல்யாணி தான். கௌரி மனோகரி என்றைக்கும் கௌரி மனோகரி தான்.

King Porous

2009-ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி மாதம் நடந்த ஒரு நிகழ்ச்சி. மலேசிய அறிவியல் பல்கலைக்கழகத் தொல்பொருள் ஆய்வுக் கழகத்தினரின் (USM’s Centre for Global Archaeological Research) ஒரு கண்டுபிடிப்பு.

கெடா பூஜாங் சமவெளியில் சுங்கை பத்து எனும் இடத்தில் 1890 ஆண்டுகள் பழைமை வாய்ந்த கலைப் படைப்புகள் (ancient artifacts) கண்டுபிடிப்பு. மலாயா வரலாற்றில் அது ஒரு புதிய பரிமாணம்.

(http://www.freemalaysiatoday.com/category/nation/2011/09/10/kedah-not-malacca-the-oldest-kingdom/)

அதே அந்தப் பூஜாங் சுங்கை பத்து (Sungai Batu) எனும் இடத்தில் அதே 1890 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு உருவாக்கப்பட்ட இரும்பு உருக்கிகளையும் கண்டுபிடித்து இருக்கிறார்கள். இன்னும் தெளிவாகச் சொன்னால் அவர்கள் கண்டுபிடித்தது கி.பி.110-ஆம் ஆண்டுகளில் பயன்படுத்தப்பட்ட மிக மிகப் பழமையான உலோகப் பொருட்கள்.

(COLLINGS, H.D. 1936 Report of an archaeological excavation in Kedah Malay Peninsula, Bulletin Raffles Museum Ser. B 1: 5 - 16.)

(LAMB, A. 1960 Report on the Excavation and Reconstruction of Chandi Bukit Batu Pahat, Central Kedah, Federation Museums Journal N.S.5.)

இந்தக் கண்டுபிடிப்புகள் மலாக்கா வரலாற்றைச் சுத்தமாகப் புரட்டிப் போட்டுப் பின்னுக்குத் தள்ளி விட்டன. ஏன் என்றால் மலாக்காவின் வரலாறு கி.பி.1400-ஆம் ஆண்டு தொடங்குகிறது. அதே சமயத்தில் கெடாவின் வரலாறு கி.பி.110-ஆம் ஆண்டு தொடங்குகிறது.

இந்த இரு வரலாற்றுச் சுவடுகளின் கால இடைவெளியைக் கவனியுங்கள். 1300 ஆண்டுகள். ஆக அந்த வகையில் கெடா வரலாற்றைத் தான் உலக வரலாற்று ஆசிரியர்கள் முன்னிலைப் படுத்துகிறார்கள்.

இதை உள்ளூர் வரலாற்று ஆசிரியர்கள் ஏற்க வேண்டும். மறுப்பதினாலும் மறைப்பதினாலும் ஓர் உண்மை தாழ்ந்துவிடப் போவது இல்லை.

வரலாறு என்பது ஒரு சமூகத்தின் தாக்குதல் அல்லது ஒரு சமயத்தின் தாக்கத்தினால் சிதைவு நிலையை அடைந்து விடக்கூடாது. அதனால் ஒரு வரலாற்று மாயை உருவாக்கப் படவும் கூடாது.

மறுபடியும் சொல்கிறேன். ஒட்டுமொத்த மலாயா வரலாற்றின் தொடக்கம் கெடா வரலாற்றில் இருந்து தான் தொடங்குகிறது. முதலில் தொடங்குவது மலாக்கா வரலாறு அல்ல. இதை மலேசிய வரலாற்றுப் பாட நூல் ஆசிரியர்கள் மனதார ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.

ஆகவே போதுமான சான்றுகளுடன் கெடாவின் வரலாற்றை முன் வைக்கிறேன்.

காலம் காலமாகக் கெடா வரலாற்றை மேற்கோள் காட்டுவது கெடா வரலாற்றுப் பதிவேடுகள் (Kedah Annals). அதில் மாறன் மகாவம்சன் (Maaran Mahavamsan) எனும் மேரோங் மகாவங்சா (Merong Mahawangsa) என்பவர் தான் கெடா சாம்ராஜ்யத்தை உருவாக்கியவர் என்று சொல்லப் படுகிறது. சரி.

ஆனால் அந்த மாறன் மகாவம்சன் என்பவர் மாசிடோனியாவில் (Macedonia) இருந்து வந்தவர் என்று உள்ளூர் வரலாற்று ஆசிரியர்கள் சொல்கிறார்கள். அது சரியன்று.

மாறன் மகாவம்சன் என்பவர் மகா அலெக்ஸாண்டரின் பரம்பரையில் இருந்து வந்தவரா? இது எப்படி என்று பார்ப்போம்.

உண்மையில் மாறன் மகாவம்சன் என்பவர் பாரசீகத்தில் இருந்து வந்தவர். மாசிடோனியா எனும் ரோமாபுரியில் இருந்து வரவில்லை. எப்படி என்று கதையைக் கேளுங்கள்.

மகா அலெக்ஸாண்டர் (Alexander the Great) கி.மு. 326-இல் இந்தியாவின் மீது படை எடுத்தார். பலருக்கும் தெரிந்த விசயம். அதற்கு ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் பாரசீகத்தின் மீது ஒரு படையெடுத்தார்.

பாரசீகம் என்றால் ஈரான் நாட்டைக் குறிக்கும். ஆரியன் (Land of the Aryans) எனும் சொல்லில் இருந்து தான் ஈரான் என்று அந்த நாட்டிற்குப் பெயரும் வந்தது. முன்பு காலத்தில் ஈரானைப் பாரசீகம் என்று அழைத்தார்கள். ஆக ஆரியன் எனும் சொல்லில் இருந்து தான் ஈரான் எனும் சொல்லே உருவானது.

ஈரான் நாட்டின் தென் பகுதியில் பெர்சிஸ் (Persis) எனும் சமவெளி உள்ளது. ஈரான் மீது படை எடுத்து வந்த கிரேக்கர்கள் ஈரானைப் பெர்சிஸ் என்று அழைத்தார்கள். காலப் போக்கில் ஈரான் நாடு பெர்சியா (Persia) ஆனது. தமிழர்கள் பார்சீகம் என்று அழைத்தார்கள். 1935-ஆம் ஆண்டு பெர்சியா என்பது ஈரான் ஆனது.

(https://www.britannica.com/place/Persia - The term Persia was used for centuries and originated from a region of southern Iran formerly known as Persis.)

கி.மு. 330-ஆம் ஆண்டுகளில் பாரசீகத்தின் மேற்குப் பகுதியை டாரியஸ் III (King Darius III) எனும் அரசர் ஆட்சி செய்து வந்தார். காவுகமேலா எனும் இடத்தில் (Battle of Gaugamela - 1st October 331 BCE) மகா அலெக்ஸாண்டர் படையுடன் ஒரு பயங்கரமான போர்.

இந்தப் போருக்கு அரபேலா போர் (Battle of Arbela) எனும் மற்றொரு பெயரும் உண்டு. அந்தப் போரில் அரசர் டாரியஸ் தோற்றுப் போனார். மகா அலெக்ஸாண்டருக்கு வெற்றி.

இந்தப் போர் முடிந்ததும் மகா அலெக்ஸாண்டர், ஈரான் நாட்டின் கிழக்குப் பக்கமாய் வந்தார். அப்போது அந்தப் பகுதியை ராஜா கீதா (Raja Kida Hindi of Hindostan) எனும் இந்திய வம்சாவளியைச் சேர்ந்த அரசர் ஆட்சி செய்து வந்தார்.

இந்த ராஜா கீதாவிற்கு அழகிய மகள் ஒருத்தி இருந்தார். அவருடைய பெயர் இளவரசி ஷார் பெரியா (Shaher Ul Beriah). இந்தக் காலக் கட்டத்தில் இந்து மதம் தான் பிரதான மதம். ஆக ஷார் பெரியா எனும் இளவரசியை மகா அலெக்ஸாண்டர் திருமணம் செய்து கொண்டார். பெண்ணின் தந்தையார் ராஜா கீதாவிற்கு 300,000 தங்க தினார் நாணயங்களை மகா அலெக்ஸாண்டர் அன்பளிப்பாக வழங்கினார்.

இந்தத் திருமணத்திற்குப் பின்னர் மகா அலெக்ஸாண்டர் இந்தியாவின் மீது படை எடுத்தார். போரஸ் (King Porus) மன்னரை எதிர்த்துப் போரிட்டார். போரஸ் மன்னரின் துணிச்சலைக் கண்டு அவருக்கே அவருடைய நாட்டைத் திருப்பிக் கொடுத்தார். அது ஒரு தனி வரலாறு.

(https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_the_Hydaspes)

போர் முடிந்து அலெக்ஸாண்டர் திரும்பிப் போகும் போது இளவரசி ஷார் பெரியாவைப் பாரசீகத்திலேயே விட்டுச் சென்று இருக்கிறார். பின்னர் அவர் ரோமாபுரிக்கு போகிற வழியில் மர்மமாய் இறந்து போனார். அதுவும் தனி ஒரு கதை. தனி ஒரு வரலாறு.

மகா அலெக்ஸாண்டர் - இளவரசி ஷார் பெரியாவிற்கும் பிறந்த குழந்தைகளின் வழிவழி வந்தவர்களில் 11-ஆவது தலைமுறையைச் சேர்ந்தவர் தான் மாறன் மகாவம்சன் (Maaran Mahavamsan).

ஆக மாறன் மகாவம்சன் என்பவர் ரோமாபுரியில் இருந்து வரவில்லை. மாசிடோனியாவில் இருந்தும் வரவில்லை. அவர் பாரசீகத்தில் இருந்து வந்தவர். பாரசீகத்தின் அப்போதைய பிரதான மதம் மஸ்தியாசனம் அல்லது மத்தியாசனா (Mazdayasna) எனும் மதமாகும்.

(Boyd, James W.; et al. (1979), "Is Zoroastrianism Dualistic or Monotheistic?", Journal of the American Academy of Religion, Vol. XLVII, No. 4, pp. 557–588)

மத்தியாசனா மதம் என்பது சோரோஸ்டிரியம் (Zoroastrianism) எனும் வழிப்பாட்டில் இருந்து தோன்றியது. இந்த மத்தியாசனா மதமும் இந்து மதமும் சம காலத்தில் இருந்த மதங்கள்.

இந்து மதம் சிந்து வெளியில் துரிதமாகப் பரவி வரும் காலத்தில் மத்தியாசனா மதம் பாரசீகத்தில் படர்ந்து பரவி நின்றது. கிறிஸ்துவ மதம் தோன்றுவதற்கு 300 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் நடந்த நிகழ்ச்சிகளைச் சொல்லி வருகிறேன். மத்தியாசனா மதம் இந்து மதத்திற்குப் பின்னர் தோன்றி இருக்கலாம் என்பது வரலாற்று ஆசிரியர்கள் பலரின் கருத்து. சோரோஸ்டிரியம் என்பது ஒரு கிரேக்கச் சொல்.

நாம் இங்கே மதங்களைப் பற்றி விவாதிக்கவில்லை. அது நமக்குத் தேவையும் இல்லை. மாறன் மகாவம்சன் என்பவர் எங்கே இருந்து வந்தார். எப்படி கெடாவிற்கு வந்தார் என்பதைப் பற்றித் தான் அலசி ஆராய்ந்து கொண்டு இருக்கிறோம். சரிங்களா.

(https://prezi.com/h5nqop0pj6h5/hinduism-and-zoroastrianism/)

மாறன் மகாவம்சன். இந்தப் பெயரைச் சற்று உற்றுக் கவனியுங்கள். அந்தப் பெயர் ஓர் இந்தியப் பெயராகத் தெரியவில்லையா. மாறன் எனும் சொல் பாண்டியனைக் குறிக்கும் சொல்லாகும். மாரன் எனும் சொல் மன்மதனைக் குறிக்கும் சொல்லாகும். மாரன் என்பது ஒரு வடச் சொல். மாறன் என்பது தமிழ்ச் சொல்.

வேந்துமேம் பட்ட பூந்தார் மாற

எனும் சொற்கள் புறநானூற்றில் சொல்லப் படுகிறது.

(http://www.tamilvu.org/slet/l1280/l1280spg.jsp?no=55&file=l1280d10.htm).

புறநானூறு எனும் காப்பியம் இடைச் சங்கக் காலத்தில் தோன்றியது. இந்தக் காலப் பகுதி கி.மு. நான்காம் நூற்றாண்டில் இருந்து கி.பி. இரண்டாம் நூற்றாண்டு வரை நீடித்தது. மதுரையை மையமாகக் கொண்டு தமிழ்ப் புலவர்கள் சங்கம் அமைத்தனர். தமிழ் வளர்த்தனர். அதனால் சங்க காலம் என  பெயர் சூட்டப்பட்டது. சரி. இந்தச் சங்கக் காலத்தில் மாறன் எனும் பெயர் புழக்கத்தில் இருந்தது. தமிழகத்தை ஆட்சி செய்த பாண்டிய மன்னனின் தாக்கத்தினால் அப்போது பிறந்த குழந்தைகளுக்கு மாறன் என்று பெயர் சூட்டினார்கள்.
அந்த வகையில் தான் மாறன் மகாவம்சனுக்கும் பெயர் வந்தது. இந்த மாறன் மகாவம்சனைத் தான் மேரோங் மகாவங்சா (Merong Mahawangsa) என்று கெடா வரலாற்றுப் பதிவேடுகள் (Kedah Annals) சான்று கூறுகின்றன.

(R. O. Winstedt (December 1938). "The Kedah Annals". Journal of the Malayan Branch of the Royal Asiatic Society. 16 (2 (131)): 31–35.)

முன்பு காலத்தில் பாய்மரக் கப்பல்களில், கடல் கடந்து போய் வணிகம் செய்து வந்தார்கள். அந்த வகையில் மாறன் மகாவம்சன் தென்னிந்தியாவின் நாகப்பட்டினத்திற்கு வணிகம் செய்ய வந்து இருக்கிறார். பின்னர் அங்கே இருந்து கெடாவிற்கு வந்து இருக்கிறார்.

பள்ளிப்பாட நூல்களிலும் சரி; உயர்க் கல்விக் கூடங்களிலும் சரி; அறிவியல் அகழாய்வுச் சாலைகளிலும் சரி; உண்மையான வரலாற்றை நேர்மையான முறையில் பதிவு செய்ய வேண்டும். அதுவே தார்மீகப் பொறுப்புகளின் தாரக மந்திரங்கள்.

ஏழு சுவரங்களில் சிந்து பைரவி இனிக்கும். சாருகேசி இசைக்கும். கௌரி மனோகரி மணக்கும். நவநீதம் மயக்கும். ராகங்கள் மாறுவது இல்லை. அதே போல வரலாறும் மாறுவது இல்லை.

கெடாவின் வரலாறு மறைக்கப்படக் கூடாது. அப்படிப்பட்ட ஒரு மறைநிலை தவிர்க்கப்பட வேண்டும் என்பதே என் கருத்து. என்ன தான் வரலாற்றை மாற்றிப் போட்டாலும்; எப்படித் தான் திரித்துப் போட்டாலும்; எப்படித் தான் திருத்திப் போட்டாலும் அவற்றின் உள்ளே உறைந்து கிடக்கும் உண்மை உயிர்ப்புகளை மாற்றவே முடியாது.

வரலாற்று நெருடலில் சன்னமாய் நெஞ்சத்தின் எரிச்சல். சற்றே மௌனமாய் உரசிச் செல்கிறது. விடுங்கள். மாறன் மகாவம்சனின் வரலாற்றுப் பதிவுகள் நாளையும் வரும்.

(தொடரும்)

பரமேஸ்வரா பெர்த்தாம் கிராமத்தில் காலமானார்

1414-ஆம் ஆண்டு. பரமேஸ்வராவிற்கு 70-ஆவது வயது. மலாக்கா பெர்த்தாம் எனும் இடத்தில் காலமானார். மலாக்கா துறைமுக மலையில் இருந்து ஏழு மைல் தொலைவில் பெர்த்தாம் எனும் இடம் உள்ளது. இங்குதான் அவர் தன் இறுதி மூச்சை விட்டார்.

https://en.wikipedia.org/wiki/File:Retrato_de_Parameswara.jpg

சீனாவிற்குச் சென்று வந்த மூன்றாண்டுகளில் பரமேஸ்வரா காலமாகினார்.  இவர் பிறந்த ஆண்டு 1344. பிறந்த இடம் சிங்கப்பூர் கென்னிங் மலை (Canning Hill) (மேரு மலை).

பரமேஸ்வரா சீனாவிற்குச் சென்ற தேதி 04.08.1411.
(Ming Shi-lu: Volume 12: Page: 1487)

சீன மன்னர் யோங்லே (Yongle Emperor) என்பவரைச் சந்தித்த தேதி 14.08.1411.
(Ming Shi-lu: Volume 12: Page: 1490/91)

சீனாவில் இருந்து மலாக்காவிற்குத் திரும்பிய தேதி 02.10.1411.
(Ming Shi-lu: Volume 12: Page: 1506/07)
http://www.epress.nus.edu.sg/msl/

Ming Shilu (Chinese: 明實錄) also known as the Veritable Records of the Ming dynasty, has a comprehensive 150 records or more on Parameswara (Bai-li-mi-su-la 拜里迷蘇剌) and Malacca.

Wade, Geoff (2005). "The Ming Shi-lu as a source for Southeast Asian History" (PDF).
(https://web.archive.org/web/20050508003932/http://epress.nus.edu.sg/msl/MSL.pdf)

Image Source: https://en.wikipedia.org/wiki/Parameswara_(king)

பரமேஸ்வரா பெர்த்தாம் கிராமத்தில் காலமானார் என்பதை வரலாற்றுச் சான்றுகள் உறுதிபடுத்துகின்றன. வரலாற்று ஆசிரியர்கள் மூவர் சான்று படுத்துகின்றனர்.

1. டோம் பைர்ஸ் (Tome Pires) என்பவர் 16-ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ஒரு வரலாற்று ஆசிரியர். போர்த்துகல் நாட்டுத் தலைநகர் லிஸ்பனில் (Lisbon) இருந்து மலாக்கா வந்தவர். இவர் 1512-ஆம் ஆண்டில் இருந்து 1515-ஆம் ஆண்டு வரை மலாக்காவில் தங்கி இருந்தார்.

அப்போது இவர் ஒரு வரலாற்று நூலை எழுதினார். அதன் பெயர் சுமா ஓரியண்டல் (Suma Oriental). பரமேஸ்வரா இறந்து 100 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் எழுதப்பட்ட காலத் தொகுப்பு நூல். 5 தொகுப்புகள். 578 பக்கங்கள்.

1.1. The Suma Oriental of Tome Pires: an account of the East, from the Red Sea to China, written in Malacca and India in 1512-1515.

அந்த நூலின் இரண்டாம் தொகுதியில் மலாக்காவைப் பற்றியும் பரமேஸ்வராவைப் பற்றியும் எழுதி இருக்கிறார். அவர் எழுதியவற்றில் ஒரு பகுதி. 1512-ஆம் ஆண்டில் மலாக்காவைப் பற்றி அவருடைய ஒரு விமர்சனம்.

1.2. The said Paramjcura died in the said place of Bretao fairly happy in a land of such freshness, of such fertility and of such good living, as anyone who comes to Malacca today can see, for it is certainly one of the outstanding things of the world, with beautiful orchards of trees and shades, many fruits, abundant fresh waters which come from the enchanted hills which are within sight of Malacca, and - according to the natives -  hunting of wild elephants, lions, tigers and other monstrous animals, and with domestic animals, not like ours, except for deers.
(Pires 1990: II, 246)

விளக்கம்:
(Paramjcura: Parameswara)
(Bretao: Bertam)

1414-ஆம் ஆண்டு பரமேஸ்வரா தம்முடைய 70-ஆவது வயதில், மலாக்கா பெர்த்தாம் எனும் இடத்தில் காலமானதாக அவர் எழுதி இருக்கிறார்.

2. அர்மாண்டோ கொர்டேசா (Armando Cortesao). ஒரு போர்த்துகீசிய பொறியாளர்; காலனித்துவ நிர்வாகி; போர்த்துகீசிய வரைபட வரலாற்றாசிரியர். இவரும் உறுதிபடுத்துகிறார்.

2.1. Cortesao, Armando (1990), The Suma Oriental of Tome Pires, 1512–1515
(Cortesao 1944: II, 242)

3. மானுவல் கொடின்ஹோ எரடியா (Manuel Godinho de Erédia: 16 July 1563 – 1623). ஒரு போர்த்துகீசிய எழுத்தாளர்; வரைபடவியலாளர். மலாய் தீபகற்பத்தின் தொடக்கக் காலம் பற்றி எழுதியவர்.

3.1. Godinho de Eredia (April 1930); Eredia's Description of Malacca, Meridional India, and Cathay

3.2. 1597-1600 – Report on the Golden Chersonese, or Peninsula, and Auriferous, Carbuncular and Aromatic Islands (a broad account of the Malay Archipelago); Report on Meridional India

மலாக்காவில் இருந்து 10 கிலோமீட்டர் தொலைவில் பெர்த்தாம் (Bertam) இருக்கிறது. இப்போதைக்கும் ஒரு காட்டுப் பகுதிதான். மலாக்கா ஆயர் குரோ (Ayer Keroh) வனவிலங்குப் பூங்காவிற்கு (Melaka Zoo) அருகில் இருக்கிறது. அதன் வழியாக பெர்த்தாம் ஆறு ஓடுகிறது.

பரமேஸ்வரா முதன்முதலில் மலாக்காவிற்கு வந்த போது முதலில் மூவார் காடுகளில் தங்கி இருந்தார். அதன் பின்னர்தான் பெர்த்தாம் காட்டுப் பகுதிக்கு வந்து மலாக்கா ஆற்று முகத்துவாரத்தை அடைந்தார்.

அதன் பின்னர் மலாக்கா சருகு மான் கதை வருகிறது. அடுத்து மலாக்கா மரத்தின் கதை வருகிறது. மலாக்கா வரலாறும் வருகிறது. பரமேஸ்வரா உருவாக்கிய ஓர் அரசகம்; 2008 ஜுலை 7-ஆம் தேதி யுனெஸ்கோ உலக பாரம்பரிய தளமாக அறிவிக்கப் படுகிறது. (Malacca Town, recognised as a historic city, was inscribed by UNESCO in 7 July, 2008). அப்படியே ஒரு மாபெரும் மனிதரின் பெயரும் கரைந்து போகின்றது.

(மலாக்கா முத்துக்கிருஷ்ணன்)
22.08.2020

(டோம் பைர்ஸ் எழுதிய சுமா ஓரியண்டல் வரலாற்று நூலைப் படித்துக் கொண்டு இருக்கிறேன். பின்னர் அதில் இருந்து மேலும் பல தகவல்களைப் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.)

சான்றுகள்:

1. Godinho de Eredia (April 1930); Eredia's Description of Malacca, Meridional India, and Cathay

2. Geoff Wade, Southeast Asia in the Ming Shi-lu: an open access resource, Singapore: Asia Research Institute and the Singapore E-Press, National University of Singapore

3. Coedes, George (1968). The Indianized states of Southeast Asia. University of Hawaii Press.

4. Christopher H. Wake (1964). "Malacca's Early Kings and the Reception of Islam". Journal of Southeast Asian History. 5 (2): 104–128.

5. The Ming Shi-lu as a Source for the Study of Southeast Asian History - National University of Singapore.



பேஸ்புக் பதிவுகள்

Shan Nalliah: 🙏

Malathi Nair: Often go to Air keroh. This time will visit Bertam... wished and pray no changes in his name... lived and died with the name Parameswara.

Muthukrishnan Ipoh: பரமேஸ்வரா எனும் பெயரை மாற்றம் செய்ய இயலாது... வரலாற்றுடன் இணைந்து விட்டது... நன்றிங்க...

Sathya Raman: மலாக்கா செல்லும் போது எல்லாம் பெர்த்தாமில் வசிக்கும் உறவினர்கள் வீட்டுக்கு அடிக்கடி செல்வது உண்டு. ஆனால் மஜபாகித் வம்சமான பரமேஸ்வரா இறந்த இடம் பெர்த்தாம் என்பதை இந்தப் பதிவில் படித்து தெரிந்து கொண்டது ஆச்சரியமே.

இது முழுக்க, முழுக்க அரிய புதிய தகவல் சார். மீண்டும் சரித்திரப் பதிவுகள் மூலம் இந்தப் பக்கம் வந்தது மகிழ்ச்சி சார். தொய்வில்லாமல் தொடரவும்.

தயவு செய்து இங்கே ஒன்றை தெளிவு படுத்துங்கள். நம் இந்தியர்கள் பலரும் புலம்பும் சங்கதிதான்... "இந்த பரமேஸ்வரா மட்டும் மதம் மாறாமல் இருந்திருந்தால் இந்நேரம் மலேசியாவை இந்தியர்கள் ஆட்சி செய்து கொண்டு இருப்பார்கள்" என்ற ஆதங்கத்தின் அர்த்தம் என்ன?

இதை நான் சிறுமியாக இருந்ததைத் தொட்டு கேட்டு வருகிறேன். ஆய்வு கட்டுரைகளின் ஆதிக்கமும், ஆதித சிந்தனை மிக்கவர் தாங்கள். நம்மவர்களின் இத்தகைய எண்ணங்களில் எவ்வளவு உண்மை இருக்கிறது. முடிந்தால் தெளிவு படுத்துங்கள் சார்.

Muthukrishnan Ipoh: வணக்கம் சகோதரி. பெர்த்தாம் கிராமத்திற்கு அருகில் பெர்த்தாம் தோட்டம் உள்ளது. முன்பு என் பெரியப்பா பெரியம்மா வாழ்ந்த இடம். இன்றும் அந்தத் தோட்டம் உள்ளது. அங்கே இருந்து அப்படியே காட்டு வழியாக ஆயர் குரோ வந்து விடலாம்.

சின்ன வயதில் சைக்கிளை எடுத்துக் கொண்டு அப்படி சில முறை பயணம் போய் இருக்கிறேன். அப்போது வனவிலங்கு பூங்காவில் கட்டணம் இல்லை. இலவசம்.

அதனால் நானும் நண்பர்களும் பூங்காவிற்கு அருகிலேயே கூடாரம் போட்டு தங்கி விடுவோம். ஆனால் அந்த இடம் தான் பரமேஸ்வரா நடைபயின்ற இடம் என்று அறியப்படும் போது உங்களைப் போல எங்களுக்கும் வியப்பு...

இன்னும் ஒரு விசயம்... பரமேஸ்வரா மதம் மாறவில்லை... அவருடைய பேரன் தான் மதம் மாறினார்... அதன் பின்னர் மலாக்கா சுல்தானகம் மாற்றம் கண்டது...

Maran Muniandy: You should write a book on these sir

Muthukrishnan Ipoh: எல்லாவற்றையும் தொகுத்து ஒரு நூல் தயாரிப்போம்...

Anba Dtrs: தலைவணங்குகிறேன்...சார்.நீங்கள் நம் சமுதாயத்துக்கு கிடைத்த மாபெறும் பொக்கிஷம்.வாழ்த்துக்கள் சார்.தொடரட்டும் உங்கள் நற்பணி 👍🙏

Muthukrishnan Ipoh: அப்படி எல்லா சொல்ல வேண்டாமே... நிறைய தேடல்கள்... நிறைய படிக்க வேண்டும்... மிக்க நன்றிங்க ஐயா...

Subramaniam Subra: Tks. good idea. follow up. saar

Muthukrishnan Ipoh நன்றிங்க... மகிழ்ச்சி...

Yogavin Yogavins Sir. Ur really great. Ur asset of Indian community in Malaysia.

Muthukrishnan Ipoh: உற்சாகமான சொற்கள் மேலும் உற்சாகத்தை வழங்கும்... நன்றிங்க தம்பி...

Sheila Mohan: சிறப்பான பயனுள்ள கட்டுரை.. நன்றிங்க சார்...

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி.... நன்றிங்க சகோதரி...

Yogavin Yogavins: Because... History Of Melaka very important to Malaysian INDIAN forever. Someover ur pure Melaka born person. Sir, ur rite person. write about true History Of Melaka.

Muthukrishnan Ipoh: கருத்துகளுக்கு மிக்க நன்றி. வாழ்த்துகள்

Parimala Muniyandy: மிகவும் சிறப்பான பதிவுக்கு மிக்க நன்றிங்க அண்ணா.

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி... நன்றிங்க சகோதரி...

Gunasegar Manickam: பயனுள்ள பதிவு...வாழ்த்துக்கள் ஐயா...நன்றி...!!!

Muthukrishnan Ipoh: மிக்க நன்றி... வாழ்த்துகள்...

Maha Lingam: அற்புதம்... நம்மவர்களின் சரித்திர ஆவணத்தில் தான் பல குலறுபடிகள்..‌.

Muthukrishnan Ipoh: கருத்துகளுக்கு நன்றி...

Vimal Sandanam: தகவல்களுக்கு நன்றி ஐயா. அவரை நல்லடக்கம் செய்த இடத்தை கண்டுப் பிடித்துவிட்டீர்களா ? ஐயா. பணி தொடரட்டும்.

Muthukrishnan Ipoh: Cape Rachado என்பது ஒரு காட்டுப் பகுதி. சாலை ஓரத்தில் நின்று பார்த்துவிட்டு ஒரு முடிவு சொல்ல முடியாது. மலையின் உச்சிக்குச் செல்வது அவ்வளவு சுலபமான காரியம் அல்ல. முயற்சி செய்வோம்... தவிர சான்றுகள் இல்லாமல் பதிவு செய்வதும் தவறு... நன்றிங்க...

Arojunan Veloo >>> Muthukrishnan Ipoh: சான்றுகள் முக்கியம் ஐயா!

புனிதன் அருணாசலம்: Cape Rachado மலாக்காவில் இருக்கு!! போர்ட்டிக்சன் நெகிரி செம்பிலானில் இருக்கு!! இரண்டு இடத்துக்கும் சுமார் 40 மைல் (ஏறக்குறைய 63 கிலோ மீட்டர்) தூரம் இருக்கும். பரமேஸ்வராவை எங்கு தான் அடக்கம் செய்தனர்?! எனக்கு மயக்கமே மரி!!!

Muthukrishnan Ipoh: பிரச்சினைகள் வேண்டாம்... தாங்களே நேரில் போய் கண்டுபிடித்துச் சொல்லுங்கள்...

Vimal Sandanam: உண்மை. நன்றி ஐயா

Malathi Nair: Anna any tomb stone or land mark to identify Parameswara's burial ground. this saturday i'll b in AirKeroh if possible with god's grace will visit.

Letchumanan Nadason: சிறப்பான வரலாற்றுத் தகவல். பகிர்வுக்கு நன்றி ஐயா.

Muthukrishnan Ipoh: நன்றிங்க...

Sarawanan Marappan: Continue your effort sir

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி ஐயா...

Shan Nalliah: Write book about Malaysia experiences,! Biography too!

Muthukrishnan Ipoh: சரிங்க ஐயா...

Siva Selvadurai: Great sir...

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி... வாழ்த்துகள்...

Arojunan Veloo: ஆறுதல் தரும் கட்டுரை! காலத்துக்கேற்ற எழுத்து வாழ்த்துகள் ஐயா!

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி ஐயா...

Elan Ada: தங்கள் சரித்திர தகவல்கள் மிகவும் பயனுள்ளவை.

Muthukrishnan Ipoh: கருத்துகளுக்கு மிக்க நன்றிங்க...

Suria Rich: மிக்க நன்றி 🙏 ஐயா

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி... வாழ்த்துகள்...

Maha Lingam: நன்றி.. ஐயா...

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி...

Yogavin Yogavins: I hope u write History of Melaka.

Muthukrishnan Ipoh: பரமேஸ்வரா நூலை விரைவில் எழுதி முடித்துவிட வேண்டும்... இன்னும் ஒரு மாதத்திகுள் எழுதி முடித்து விடலாம்... நன்றிங்க...

M R Tanasegaran Rengasamy: அருமை பதிவு சார். நன்றி.

Muthukrishnan Ipoh: மிக்க நன்றிங்க.... வாழ்த்துகள்...

Krishna Ram: அருமையான பதிவு sir...👍👍👍

Muthukrishnan Ipoh: நன்றி... நன்றிங்க...

Oviyar Lenah: Great 🙏

Muthukrishnan Ipoh: நன்றிங்க...

Ramala Pillai: 🌹👌🙏🌹

Krishnan Ramiah: சிறப்பான பதிவு ஐயா.

Muthukrishnan Ipoh: நன்றிங்க...

Jayabalan M Nathan: வரலாறு அழியக் கூடாது. அதை மிகவும் தெளிவாக எடுத்து உரைத்த தங்களுக்கு பாராட்டுகள்

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி ஐயா...

Yogavin Yogavins: Tenor 🙏

Vejaya Kumaran: wetriyodu walaratum namathu arasarin sarittiram...aasiriyarku waathugal

Muthukrishnan Ipoh: வாழ்த்துகள் ஐயா...

Vadivelu Vadivelu: Nandri Aiyya, Nalvalthukal.

Muthukrishnan Ipoh: மிக்க மகிழ்ச்சி ஐயா...

Cikgu K Rama Aruma:i 🙏

Muthukrishnan Ipoh: வாழ்த்துகள்...

Samyjb Samyjb: மிசியத்தில் இருந்து அகற்றி வெகு நாள் ஆகி விட்டது. நாம் அறிந்தும் அறியாமலும் மௌனமாகி விட்டோம். வெகு விரைவில் தமிழ் பள்ளிகளை மூடும் அபாயம் நீடித்து வருவதால்?

Thiagarajan Subramaniam: பல வரலாற்று தகவல்கள் மறைக்கப்பட்டும் திரிகப்பட்டும் இருக்கும் நிலையில் தங்கள் தேடல்கள் பயனுள்ள ஒன்றாக உள்ளது ஐயா. மிக்க நன்றி ஐயா

Muthukrishnan Ipoh: உண்மையான வரலாற்றை அனைவரும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்... நன்றிங்க...

Poovamal Nantheni Devi: மிகச் சிறப்பான தகவல்கள், ஆனால் பள்ளிப் பாடபுத்தக வரலாற்றில் இத்தகவல்கள் இல்லை.

Muthukrishnan Ipoh: நாம் வரலாற்றுச் சான்றுகளுடன் முன் வைக்கிறோம்... அவற்றை நம் பிள்ளைகள் நம் பேரப் பிள்ளைகள் தெரிந்து கொள்ளட்டும்...

Kali Kali Dasan: பெயரை யாவது பரமேஸ்வரா என்று இருக்கிறதா .. இல்லை அதையும் மாற்றி விட்டார்களா...

Muthukrishnan Ipoh: பெயருக்கு உயிர் இருக்கிறது...

Kali Kali Dasan >>> Muthukrishnan Ipoh: நல்லது... நன்றி ஐயா

Kali Kali Dasan >>> Muthukrishnan Ipoh: 4-ஆம் ஆண்டு வரலாறுப் பாடத்தைக் கவனித்தால் வேறு விதமாக இருக்கிறது

Muthukrishnan Ipoh: எதையாவது எழுதிவிட்டுப் போகட்டும்...

Vani Yap: பயனுள்ள பதிவு தோழரே... தெரியாத பல விபரங்களை தெரிய வைத்து விட்டது இந்த பதிவு... மகிழ்ச்சி, நன்றி

Muthukrishnan Ipoh: மிக்க மகிழ்ச்சி... Ming Shilu சீனப் பதிவுகள் பல ஆயிரம் பக்கங்களைக் கொண்டவை. பரமேஸ்வராவைப் பற்றி நிறைய தகவல்கள் உள்ளன... அவற்றில் இருந்து மலாக்காவைப் பற்றிய பதிவுகளை மட்டும் அலசித் தேடிப் பிடிப்பது சிரமமான காரியமே... பல நாட்கள் பிடிக்கும். முயற்சி செய்வோம்... நன்றிங்க...

பெ.சா. சூரிய மூர்த்தி: அருமை அண்ணா...புதிய தகவல்.நன்றி.

Muthukrishnan Ipoh: மிக்க மகிழ்ச்சி...

Pala M Bawani: அருமையான பதிவு.

Muthukrishnan Ipoh: நன்றிங்க.... வாழ்த்துகள்...

Kali Kali Dasan: Image may contain: 1 person, text that says 'Reign An artist's impression of Parameswara, who ruled Singapura in the 1390s. Me Kingdom of Singapura: c.1389-1398 Malacca Sultanate: 1402-1414 Predecessor Sri Maharaja, Raja of Singapura Successor Issue Megat Iskandar Shah of Malacca House Megat Iskandar Shah of Malacca Malacca Father Born Sri Maharaja, Raja of Singapura 1344 Died Singapura, Kingdom of Singapura 1414 (aged 70 71) Malacca, Malacca Sultanate Burial Religion Hindu'

Samyjb Samyjb: வரலாற்றை அழித்து விட்டார்கள்.

Muthukrishnan Ipoh வரலாற்றை அழிக்க முடியாது ஐயா... எப்படி அழிக்க முடியும்... அதற்கு தனி உயிர் உள்ளது....

Samyjb Samyjb >>> Muthukrishnan Ipoh: நன்றி. தேடல் தொடரட்டும். வாழ்த்துக்கள் தங்களின் பணிக்கும் முயற்சிக்கும்.

AnnaDurai Tamarai: 🙏

Raynu Kumar: சிறப்பான பதிவு ஐயா.

Muthukrishnan Ipoh நன்றிங்க.... வாழ்த்துகள்....

Avadiar Avadiar: Ivayellam nam padite varalatru noolkalil satiyamaka illai.Ayya avarkaluku nanri

Muthukrishnan Ipoh: வாழ்த்துகள்... நன்றிங்க...

Nallathamby Kuppan: 🙏

Avadiar Avadiar: 🙏 Arputam Ayya

Muthukrishnan Ipoh மகிழ்ச்சி... வாழ்த்துகள்...

Subhasany Govindsamy: வணக்கம் ஐயா. சிறப்பான பதிவிற்கு நன்றி

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி... வாழ்த்துகள்...

Poovamal Nantheni Devi: 🙏

Palaniappan Kuppusamy: Arumai sir

Muthukrishnan Ipoh: மகிழ்ச்சி... வாழ்த்துகள்...

பரமேஸ்வரா காலத்து தங்க ஆபரணங்கள்

1926-ஆம் ஆண்டு. சிங்கப்பூர் கென்னிங் மலையின் உச்சியில் ஒரு நீர் தேக்கம் கட்டுவதற்காக நிலத்தைத் தோண்டினார்கள். சுமார் 3 மீட்டர் ஆழத்தில் அதிசயமான தங்க ஆபரணங்கள்; அபூர்வமான நவரத்தின ஆபரணங்கள். அழகு அழகான காதணிகள்; கால் கொலுசுகள்.

அனைத்துமே 14-ஆம் நூற்றாண்டின் கலைநய எழில் வடிவங்கள். இந்திய ஜாவானிய பாணியிலான தங்க ஆபரணங்கள். அந்த நகைகள் 700 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் அங்கு புதைக்கப்பட்டு இருக்கலாம் என்று கண்டுபிடிக்கப் பட்டது.

தங்க நகைகளில் ஒளி வீசும் மோதிரங்கள்; பளிச்சிடும் காதணிகள். உடைகள் மீது பயன்படுத்தப்படும் தங்கச் சங்கிலிகள். சிறிய இரத்தினங்களைக் கொண்ட வளையல்கள். கால் கொலுசுகள். சீனா நாட்டுப் பீங்கான் களையங்கள், மண் பாண்டங்கள் மற்றும் அழகிய கண்ணாடித் துண்டுகள்.

மிக மிக அழகான நகைகள். அவற்றில் ஒரு நகை, காளி துர்கா தேவியின் தலை வடிவத்தைக் கொண்ட ஆயுதச் சங்கிலி. பொதுவாக அத்தகைய சிற்பக் கலை ஆபரணங்களைச் சுமத்திரா; ஜாவா தீவுகளில் தோண்டி எடுத்து இருக்கிறார்கள்.

ஜாவாவில் காளி தேவியை காலா என்று அழைக்கிறார்கள். இந்தியர்கள் பனஸ்பதி அல்லது கீர்த்திமுகாம்பிகை என்று அழைக்கிறார்கள்.

8-ஆம் நூற்றாண்டு முதல் 14-ஆம் நூற்றாண்டு வரையில் ஜாவாவில் நிறைய இந்து கோயில்கள்; ஜாவானிய கோயில்கள் கட்டப்பட்டன. அவற்றின் நுழைவாயிலில் ஒரு பாதுகாப்புச் சின்னமாக காலா தெய்வம் வைக்கப்பட்டு இருக்கும்.

(The two rings set are probably earrings, with diamonds, bar-and-socket joints and wire hinges. The plaque of repoussé work depicting the Javanese kala (also known as banaspati and kirthimukha) has flexible chains. The kala motif is a protective symbol found at the entrance of Hindu and Javanese temples dating from the 8th to 14th centuries.)

அதன் பின்னர் ஏறக்குறைய 60 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, 1984-ஆம் ஆண்டில், சிங்கப்பூர் கென்னிங் மலையின் (Fort Canning Hill) ரகசியங்களைக் கண்டறியும் முயற்சி மேற்கொள்ளப்பட்டது. கென்னிங் மலையின் உச்சியிலும் அதன் சரிவுப் பகுதிகளிலும் சிங்கப்பூர் தேசிய அருங்காட்சியகம் ஆய்வுகள் செய்தது.

ஆய்வுகளும் கண்டுபிடிப்புகளும் பெரிய பெரிய ஆச்சரியத்தை அளித்தன. அந்த ஆய்வுகள் சிங்கப்பூர் கென்னிங் மலை உச்சியில் ஓர் அரண்மனை இருந்ததைச் சுட்டிக் காட்டுகின்றன.

ஓர் அரசப் பரம்பரையினர் வாழ்ந்ததற்கான தடயங்களையும் உறுதி செய்தன. ஐந்து சந்ததிகளைச் சார்ந்த அரசர்கள் ஆட்சி செய்ததற்கான சான்றுகளையும் முன் வைத்தன. வேறு என்னங்க சொல்ல முடியும்.

(Records indicate that this may have been the home of a Palembang prince named Parameswara, who fled Temasek (Singapore) after a Javanese attack.)

14-ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில், சிங்கப்பூரைப் பரமேஸ்வரா ஆட்சி செய்த போது மஜபாகித் அரசு தாக்கியது. அதனால் பரமேஸ்வரா மலாக்காவிற்கு இடம் பெயர்ந்தார்.

அந்த நேரத்தில் தான், சிங்கப்பூர் மேரு மலையில் (சிங்கப்பூர் கென்னிங் மலை) மனிதர்களின் குடியேற்றம் கைவிடப்பட்டு இருக்கலாம் என தொல்பொருள் சான்றுகள் உறுதி படுத்துகின்றன.

அந்தப் புலம்பெயர்வு காலத்தில் தான் அந்த நகைகளையும் அங்கேயே விட்டுச் சென்று இருக்கிறார்கள். இந்த நகைகள் தான் பரமேஸ்வரா சிங்கப்பூரை ஆட்சி செய்த வரலாற்றை உறுதி படுத்துகின்றன.

1926-ஆம் ஆண்டில் அங்கே நீர்த்தேக்கக் கட்டுமானம் (Fort Canning Service Reservoir) தொடங்கியது. 1929-ஆம் ஆண்டில் நிறைவு அடைந்தது. அப்போது தான் பரமேஸ்வரா அல்லது அவர் சார்ந்த மூதாதையர்களின் ஆபரணங்கள் கண்டுபிடிக்கப் பட்டன.

இந்தக் கென்னிங் மலையில் ஒரு சமாதி கண்டுபிடிக்கப் பட்டது. 14-ஆம் நூற்றாண்டின் சிங்கப்பூரின் கடைசி ஆட்சியாளராக இருந்தவர் பரமேஸ்வரா.  அவருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு புனிதமான இடமாக இருக்கலாம் என்றும் சொல்லப் படுகிறது.

இருந்தாலும் அந்தக் கல்லறை பரமேஸ்வராவின் கல்லறையாக இருக்க முடியாது என்பதே வரலாற்று ஆசிரியர்கள் பலரின் கருத்து. என்னுடைய கருத்தும் அதுவே.

ஏன் என்றால் பரமேஸ்வரா மலாக்காவில் இறந்து போனார். போர்டிக்சனுக்கு அருகில் இருக்கும் தஞ்சோங் துவான் எனும் இடத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டு இருக்கலாம். வாய்ப்புகள் அதிகம். கென்னிங் மலையில் அடக்கம் செய்யப் பட்டதற்கான எந்த ஆதாரமும் இது வரையிலும் கிடைக்கவில்லை.

மலாக்காவில் இறந்து போனவரின் உடலைச் சிங்கப்பூர் கென்னிங் மலைக்கு கொண்டு வந்து இருப்பார்களா? அந்தக் காலத்தில் மலாக்காவில் இருந்து சிங்கப்பூருக்கு ஓர் உடலைச் சுமந்து வர 20 நாட்கள் பிடித்து இருக்கலாம். சாலை வசதிகளும் இல்லை. எல்லாமே காட்டுப் பாதைகள். ஒற்றையடிப் பாதைகள்.

ஆகவே கென்னிங் மலையில் உள்ள கல்லறைக்கும் பரமேஸ்வராவுக்கும் எவ்வாறு தொடர்பு என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை.

பரமேஸ்வரா என்பவர் தான் சிங்கப்பூரைக் கடைசியாக ஆட்சி செய்தவர். அவர் தான் சிங்கப்பூரின் கடைசி ராஜா. அவர் தான் மலாக்காவைத் தோற்றுவித்த முதல் மன்னர். வரலாறு என்றைக்கும் பொய் பேசாது என்று பரமேஸ்வரா ராகம் என்றைக்கும் பூபாளம் பாடிக் கொண்டு இருக்கும்.

(இந்தக் கட்டுரை தமிழ் மலர் 13.07.2020 நாளிதழில் பிரசுரிக்கப்பட்டது)

சான்றுகள்:

1. Archaeological research at Fort Canning started only in 1984, and evidence from these research efforts indicate that the hill has been inhabited on and off since the 14th century.
https://www.roots.sg/Content/Places/surveyed-sites/Archaeological-Excavation-Site-at-Fort-Canning-Park

2.  The artefacts found there suggest that the site was used for craftsmen’s activities such as glass and gold working in the 14th century.
https://eresources.nlb.gov.sg/history/events/2ebfebad-a4d5-4bbb-bf43-c7db6e30eb7d

3. History of the Object: These were part of a cache of gold ornaments discovered at Fort Canning Hill in Singapore, by labourers excavating for a reservoir in 1928. Measurements: Rings: Internal diameter 0.9cm, External diameter 1.95cm. Where it was made: Indonesia; Java. Time period: AD 14th century - AD 14th century. Owner: National Museum of Singapore.
http://masterpieces.asemus.museum/masterpiece/detail.nhn?objectId=10825

4. Kala Armlet and Earrings - Majapahit empire had political and cultural influence on Singapura in the 14th century. Circa 14th century, Singapore. https://www.bicentennial.sg/emporium/kala-armlet-and-earrings/

5. Ban Zu or Banzu (Chinese: 班卒; pinyin: Bānzú; Wade–Giles: Pan-tsu; Malay: Pancur) was a port settlement believed to have thrived in Singapore during the 14th century. It was mentioned by the Chinese traveller Wang Dayuan in his work Daoyi Zhilüe as the two settlements that made up Temasek. It may have been abandoned before 1400 after an attack by either the Siamese or the Majapahit. - https://en.wikipedia.org/wiki/Ban_Zu

6. R.O. Winstedt (November 1928). "Gold Ornaments Dug Up at Fort Canning, Singapore'". J.M.B.R.A.S. [Journal of the Malayan Branch of the Royal Asiatic Society]. 6 (4): 1–4.

7. C.M. Turnbull (30 October 2009). A History of Modern Singapore, 1819–2005. NUS Press. pp. 21–22. ISBN 978-9971694302.

8. Archaeology and its Role in the Construction of Singapore History - https://www.academia.edu/11893806/Archaeology_and_its_Role_in_the_Construction_of_Singapore_History

9. Journal Of The Malayan Branch The Royal Asiatic Society Vol-vi (1928) - https://archive.org/stream/in.ernet.dli.2015.7737

10. Paul Wheatley (1961). The Golden Khersonese: Studies in the Historical Geography of the Malay Peninsula before A.D. 1500. Kuala Lumpur: University of Malaya Press. pp. 83–84.