21 மார்ச் 2021

மலாயா தமிழர்கள்: செலின்சிங் தோட்டம் தைப்பிங் 1888

பேராக், தைப்பிங் செலின்சிங் தோட்டம் 1880-ஆம் ஆண்டுகளில் தோற்றுவிக்கப்பட்ட தோட்டம். 1877-ஆம் ஆண்டு கோலாகங்சாரில் முதல் ரப்பர் கன்று பயிர் செய்யப்பட்டது.

அதன் பின்னர் அடுத்து வந்த 10 ஆண்டுகளில் மலாயா முழுமைக்கும் ரப்பர் உற்பத்தி விரிவு செய்யப்பட்டது. தைப்பிங் சுற்று வட்டாரங்களில் நிறைய ரப்பர் தோட்டங்கள் தோற்றுவிக்கப்ப்ட்டன.


அந்த வகையில் உருவானது தான் செலின்சிங் ரப்பர் தோட்டம். அந்தக் காலக் கட்டத்தில் ஒரு முறையான பால்மரம் சீவும் முறை அமல்படுத்தப்படவில்லை. எப்படி சீவுவது என்று தெரியாத நிலை. உயரமான மூங்கில்களை மரத்திற்கு மரம் ஏற்றி வைத்து; அந்த மூங்கில்களில் ஏறி மரம் சீவி இருக்கிறார்கள்.


இந்த மாதிரி பால்மரம் சீவுவதை ரம்போங் (Rambong) என்று அழைத்து இருக்கிறார்கள். இந்த ரம்போங் முறை பிரேசில் நாட்டில் இருந்து இலங்கைக்கு புலம் செய்யப்பட்டது. அங்கு இருந்து மலாயாவுக்கு வந்தது.
 
நீங்கள் பார்க்கும் படம் இலங்கையில் எடுத்த படம் என்று ’சிலோன் பிலாண்டர்ஸ்’ இணையத்தில் சொல்லப் படுகிறது. அது தவறு. அந்தப் படம் பேராக் தைப்பிங் செலின்சிங் தோட்டத்தில் எடுக்கப்பட்ட படமாகும்.

ஒரு காலக் கட்டத்தில் இலங்கை ரப்பர் தோட்ட உரிமையாளர்கள் தான் மலாயாவிலும் ரப்பர் தோட்டங்களை வாங்கினார்கள். இங்கே மலாயாவில் எடுத்த படங்களை இலங்கையில் எடுத்த படங்கள் என்று பொதுவாக எழுதி வைத்துச் சென்று இருக்கிறார்கள். அப்படிப்பட்ட படங்களில் இடம் சுற்றுச் சூழல்; பட அமைப்பு; பட மாந்தர்களின் செயல் பாணி முறைகளையும் நன்கு சோதித்துப் பார்த்த பின்னர்தான் நாம் முடிவிற்கு வர வேண்டும்.


தலையில் ஒரு முண்டாசு; இடுப்பில் ஒரு கோவணம். இவைதான் பால்மரக் காட்டினிலே அப்போதைய மலாயா தமிழர்களின் அடையாளங்கள். பொதுவாக சட்டை அணிவது இல்லை. கொசுக்கடி குளவிக்கடி பற்றி கவலைப்படுவது இல்லை. பெண்கள் ரவிக்கை கைலிப் பாவாடை அணிவது வழக்கம்.

ஏறக்குறைய 140 ஆண்டுகளுக்கு முன்னதாகவே தமிழர்கள் அந்த இடங்களுக்குப் புலம் பெயர்ந்து விட்டார்கள். காடுகளை வெட்டி கால்வாய்களை வெட்டி சாலைகள் அமைத்து இருக்கிறார்கள். மற்றும் ஒரு படத்தில் அவர்கள் வேலைக் களத்திற்கு படகில் ஏறிச் செல்வதையும் காணலாம். 


இப்படி எல்லாம் உழைத்துப் போட்ட இனத்திற்கு பெண்டாத்தாங் என்று பெயர் வைத்து இருக்கிறார்கள். அவர்கள் அமைத்துக் கொடுத்த கட்டமைப்பில் சுகபோகங்களை அனுபவிப்பது வேறு சுக்கிரத் தனமான கதை. ஆனால் நன்றி மறந்து நன்றி கெட்டத் தனமாய் நடந்து கொள்வது வக்கிரத் தனமான கதை.


இந்தத் தோட்டம் தைப்பிங் நகரில் இருந்து 12 மைல் தொலைவில் இருந்தது. அந்தச் சமயத்தில் தைப்பிங் நகரம் பேராக் மாநிலத்தின் தலைநகரமாக விளங்கியது. இன்னும் இருக்கிறது. தோட்டத்தின் அசல் உரிமையாளர்கள் கிரஹாம் கிளார்க், மற்றும் சி. ஜே. பேலேவ்.


இலங்கை கொழும்புவைச் சேர்ந்த செலின்சிங் ரப்பர் கம்பெனி லிமிடெட் நிறுவனத்திடம் இருந்து ரூ. 1,000,000 மூலதனத்தில் 1907 ஜூலை மாதம் வாங்கப்பட்டது. ரூ. 690,000 முன்பணமாக வழங்கப்பட்டது. எனினும் அதற்கு முன்னதாகவே 1880-ஆம் ஆண்டுகளில் ரம்போங் முறையில் ரப்பர் உற்பத்தி செய்யப்பட்டது.

(மலாக்கா முத்துக்கிருஷ்ணன்)
21.03.2021


Selinsing Rubber Estate was originated in the 1880's. Located some 12 miles from Taiping, the former capital town of Perak state. In 1877 the first rubber tree was planted in Kuala Kangsar. That was history.

Subsequently, rubber cultivation expanded throughout Malaya over the next 10 years. A lot of rubber plantations were formed and established in the Taiping area.

That's how the Selinsing Rubber Estate came to existence. At those time, a formal rubber tapping system was not implemented. Bamboo poles were lodged beside trees. The tappers climbed the bamboo stairs and tapped trees.


This type of tapping is called Rambong tree tapping. This rambong system was first introduced to Sri Lanka from Brazil and then to Malaya.

The Ceylon Planters website says that the photograph shown in this aticle as of a Sri Lankan photograph. By right the photograph was taken at the Perak Selinsing Rubber Estate in 1880's.

At one time it was the British rubber plantation owners at Sri Lanka as well bought the rubber plantations in Malaya. The pictures taken in Malaya are generally sourced as pictures taken in Sri Lanka. We must come to a determined conclusion only after thoroughly examining the base condition of the image characters and the environmental situation of the picture.

Tamils migrated to those places in Taiping vicinity about some 140 years ago. They cut down dense forests and cut canals and paved roads. And in one picture you can see them boarding a boat to work.

A question? Can you refer those people who had sacrificed their lives in such harsh tormenting conditions and extreme inhuman environments as Pendatang. Certain group of people are enjoying life in a comfort zone on the structures those people have set up. That is a different story. But forgetting gratitude and behaving ungratefully is totally a perversive story. Isn't it. This is my personal opinion, which other people might not agree with.

Sources:

1. Twentieth century impressions of British Malaya: its history, people, commerce, industries, and resources. Author: Wright, Arnold Publication Info: London, Durban, Colombo, Perth (W. A.), Singapore, Hongkong, and Shanghai: Lloyd's Greater Britain Publishing Company, limited, 1908, pg 404

2. https://www.ceylonplanters.lk/history/ceylon-rubber-industry/

3. Kernial Singh Sandhu. (1969). Indian in Malaysia immigration and settlement 1784-1957. Singapore: Cambridge University Press.

5. New Mandala. asiapacific.anu. edu.au/ newmandala /2013/ 02/20/aliens-in-the-land-indian-migrant-workers-in-malaysia/

6. N. Gangulee, Indians in the Empire Overseas: A Survey The New India Publishing House Ltd, London,1947, p 175 26Ibid., p 199

7. Tinker, Hugh. The New System of Slavery: The Export of Indian Labour Overseas (1830 – 1920) Oxford University Press, London 1974, p 208.

8. Marilyn Gracey Augustine, In Search of a better destiny – Emigration of Tamils to Malayan Peninsula (1786-1910), 2008.

Notes:

The original owners, by the Selinsing Rubber Companv, Ltd., which was floated in Colombo with an authorised capital of Rs. 1,000,000. SELINSING ESTATE. Selinsing rubber estate, situated 12 miles from the capital of Perak. was in July, 1907, acquired from Messrs. WT. F. Dew, G. Graham Clarke, and C. J. Baylev, Of this sum Rs. 690,000 have been fully paid up.

The property embraces 1,460 acres. Para rubber has been planted on 793 acres and further clearings are contemplated for next year. The trees vary in age from nine vears to as many months. There are 1,400 Para trees between nine and ten years of age on the roadside, and six acres nine years old. Small areas have also been planted with Rambong rubber and coconuts.



 

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக