08 மார்ச் 2021

மகளிர் தின வாழ்த்துகள் 2021

விதை சத்தம் இல்லாமல் முளைக்கிறது. மரம் சத்தத்தோடு முறிகிறது. இந்த நாட்டில் தமிழர் இனம், சத்தம் இல்லாத விதைகளாய் வாழ்ந்தார்கள். வாழ்கின்றார்கள். இனி வரும் காலங்களில் மாற்றத்தை எதிர்ப் பார்க்கின்றார்கள். அரசியல் குளறுபடிகளைச் சலவை செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்திற்குள் தள்ளப் படுகிறார்கள்.

நாட்டின் வளப்பத்திற்காகத் தமிழர்கள் பட்ட அவலங்கள் சொல்லில் மாளா. அந்தத் தியாகச் சீலர்களின் அடிப்படை உரிமைகள் மீது அக்கறைக் காட்டாமல் இருப்பது நியாயம் அல்ல. எத்தனை இன்னல்கள் வந்தாலும் பொறுமையோடும்; சகிப்புத் தன்னையோடும் நாளும் செத்து செத்து வாழ்ந்தார்களே அது தியாகம் இல்லையா?

மலாயா தமிழர்கள் ஆயிரம் ஆயிரம் வேதனைச் சோதனைகளைக் கடந்து வந்தவர்கள். அவர்களின் சாதனைகளை உலக வரலாறு என்றைக்கும் மறக்காது. மறப்பதற்கு மனசும் வராது. அவர்களுக்கு கிடைக்க வேண்டிய நியாயமான உரிமைகளைக் கோரிக்கைகளாக முன் வைக்கிறார்கள்.

தங்களுகாக யோசிக்கத் தெரியாமல்; நாட்டுக்காக தங்களின் ஆசா பாச விழுமியங்களை இழந்த தமிழர்களைத் தியாகிகள் என்று சொல்வதில் என்ன தவறு? வந்தேறிகள் என்று அழைப்பது தான் தப்பு. படிப்பது இராமாயணம்; இடிப்பது பெருமாள் கோயிலாக இருக்கக் கூடாது.

அவர்கள் உழைச்சுப் போட்ட சுகத்தில் தான்; இப்போது பலரும் சொகுசாய்க் கால் மேல் கால் போட்டுக் கொண்டு இனவாதச் சவடால் பேகின்றார்கள். மலாயா தமிழர்கள் இல்லை என்றால் மொழிவாதச் செருக்குகளும் இல்லை. இனவாத மிடுக்குகளும் இல்லை. பிழைப்பில் ஒரு கல் ஒரு கண்ணாடி தான்.

வரலாற்றுப் படிவங்களைச் சிதைத்துப் போட்டாலும்; மறைத்துப் போட்டாலும்; மலாயாத் தமிழர்களின் வரலாற்று உண்மை வாழ்ந்து கொண்டுதான் இருக்கும். செத்துப் போகாது. சமாதி காணாது. சத்தியமான உண்மை.

மலையூர் மண்ணில் மண்ணாய்க் கலந்து; கித்தா மரங்களோடு கித்தா மரங்களாய்க் கலந்து; தகரக் கொட்டாய்களில் கித்தா பூக்களாய்க் காய்ந்து கறுகிப் போனவர்கள் மலாயா தமிழர்கள். அவர்களை நினைத்துப் பார்ப்போம். காலா காலத்திற்கும் நன்றி சொல்வோம்.

(மலாக்கா முத்துக்கிருஷ்ணன்)
08.03.2021



05 மார்ச் 2021

மலாயா தமிழர்கள்: பந்திங் ஜூக்ரா பெர்மாத்தாங் தோட்டம் 1882

மலாயாவின் கட்டமைப்புப் பணிகளில் மலாயா தமிழர்களின் அர்ப்பணிப்பு அன்பளிப்புகள்; சமர்ப்பணக் காணிக்கைகள்; ஆக்கல் அறுவடைகள் காலத்தால் மறக்க முடியாத வரலாற்றுத் தடங்கள். 1882-ஆம் ஆண்டில் இந்தத் தோட்டத்தில் குடியேறிய தமிழர்கள் அந்தப் பகுதியின் காண்டா காடுகளையும் சதுப்பு நிலங்களையும் செப்பனிட்டுக் காபி தென்னைத் தோட்டமாக மாற்றி இருக்கிறார்கள்.

1882-ஆம் ஆண்டில் சிலாங்கூர் பந்திங், ஜூக்ரா, பெர்மாத்தாங் தோட்டம் உருவாக்கப் பட்டது. வருடத்தைக் கவனியுங்கள். 1882. அதற்கு முன்னதாகவே தமிழர்கள் குடியேறி இருக்கலாம். ஏன் என்றால் அது முன்பு ஓர் ஆமணக்கு தோட்டம்.

மலாயாவில் 1840-ஆம் ஆண்டுகளிலேயே தமிழர்கள் குடியேறி விட்டார்கள். அப்படிக் குடியேறிய தமிழர்கள் இந்த பெர்மாத்தாங் தோட்டத்திற்கும் வந்து இருக்கலாம். ஆமணக்கு தோட்டத்தில் வேலை செய்து இருக்கலாம்.

Selangor, Banting, Jugra Permatang Estate was established in 1882. At first it was a banana plantation. Then castor; Coffee plantation. It then became a coconut plantation. Tamil people were brought in from India as indentured labourers to this estate. A picture speaks more than 1000 words

மலாயா தமிழர்களை வந்தேறிகள் என்று சொல்பவர்கள் வருவதற்கு முன்னதாகவே மலாயா தமிழர்கள் மலாயாவிற்கு வந்து விட்டார்கள். இதை மலாயா வாழ் மக்கள் அனைவரும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். வந்தேறிக்கு முன்னர் வந்தவர்களைப் பார்த்து வந்தேறிகள் என்று சொல்வது தப்பு.

ஒரு நாட்டில் மிக உயர்ந்த அரசியல் பதவி வகித்த ஒருவரின் குடும்பம் கப்பலேறி வருவதற்கு முன்னதாகவே தமிழர்கள் இங்கே வந்து குடியேறி விட்டார்கள். அந்தத் தமிழர்களுக்குப் பின்னர் வந்த சிலர், மஞ்சள் துணி போட்டு மசாலா தோசை சுட்டுச் சாப்பிட்டு இருக்கிறார்கள். ரொட்டி சானாய் போட்டு வயிறு வளர்த்து இருக்கிறார்கள்.

அந்தக் கதையை எல்லாம் தமிழர்களுக்குப் பின்னர் வந்த வந்தேறிகள் மறந்து விட்டார்கள். காலம் செய்த கோலம். மற்றவர்களைப் பார்த்து வந்தேறிகள் என்கிறார்கள். ஆக யார் வந்தேறிகள் என்று நீங்களே முடிவு செய்து கொள்ளுங்கள்.

பந்திங் பெர்மாத்தாங் தோட்டம் முதலில் இது ஒரு வாழைத் தோட்டம். பின்னர் ஆமணக்கு (castor) தோட்டம். பின்னர் காபி தோட்டம். அடுத்து தென்னைத் தோட்டம். அதற்கு அடுத்து ரப்பர் தோட்டம்.

இந்தத் தோட்டம் ஜுக்ரா நகரத்தில் இருந்து ஏழு மைல் தொலைவில் இருந்தது. இந்தத் தோட்டத்தில் ஓர் அதிசயம் என்னவென்றால் அந்தத் தோட்டத்தில் வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்ட தமிழர்கள் சொந்தமாகவே தங்களின் வீடுகளைக் கட்டிக் கொள்ள அனுமதிக்கப் பட்டார்கள். அவர்களின் வீடுகள் தோட்டம் முழுவதும் ஆங்காங்கே பரவி இருந்தன.

The Permatang coconut estate, situated seven miles from Jugra town, has several interesting and distinctive features. The coolies are not housed in "lines," as is usual on estates in the Federated Malay States, but in houses built by themselves to their own design and scattered over the property.

ஒவ்வொரு வீட்டிற்கும் சொந்தமாகக் காய்கறித் தோட்டம். தோட்டப் பால் பண்ணையை நிர்வாகி அறிமுகம் செய்தார். தோட்டத்தில் 35 பசுமாடுகள். பால் மற்றும் வெண்ணெய் விற்பனை நல்ல லாபத்தை அளித்தது. இந்தத் தோட்டத்தின் பரப்பளவு 785 ஏக்கர். இதில் 300 ஏக்கர் தென்னை மரங்கள்.

Each house has its own patch of garden. The manager has introduced dairy farming, and the sale of milk and butter from his thirty-five head of cattle yields a profit after paying all expenses. The estate is 785 acres in extent, 300 acres of which have been planted with coconuts.

1906-ஆம் ஆண்டில் 17,000 தென்னை மரங்கள். 7335 தேங்காய்கள். 1907-ஆம் ஆண்டில் 150,000 தேங்காய்கள் கிடைத்தன.

There are altogether 17,000 coconut-trees, and the produce from those in bearing in 1906 was 7,335 nuts; the estimated yield for 1907 was 150,000 nuts. The nuts are made into copra on the estate, and the product is sold in Singapore.

1900-ஆம் ஆண்டுகளில் அந்தத் தோட்டத்தின் நிர்வாகி மன்ரோ (R. W. Munro). 1864-ஆம் ஆண்டு இங்கிலாந்தில் பிறந்தவர். 1895-ஆம் ஆண்டு மலாயாவுக்கு வந்தார். இவர் வருவதற்கு முன்னர் பல நிர்வாகிகள் பணி செய்து உள்ளனர். நிர்வாகி மன்ரோ, சிலாங்கூர் நெகிரி செம்பிலான் மாநிலங்களில் காபி பயிர்த் தொழில் ஈடுபட்டார். இந்தத் தோட்டம் Morib Coconut Estates Syndicate நிறுவனத்திற்குச் சொந்தமாக இருந்தது.

Mr. R. W. Munro, the manager, was born in 1864, came to the Federated Malay States in 1895, and spent years in coffee-planting in Negeri Sambilan and Selangor. Many managers have worked before he came. R. W. Munro has managed the Permatang estate since 1900s. The proprietary company, the Morib Coconut Estates Syndicate.

இதை எல்லாம் பார்த்த பிறகு மலாயா தமிழர்களை வந்தேறிகள் என்று சொல்ல முடியுமா. மீண்டும் சொல்ல வேண்டிய நிலை. வந்தேறிகள் என்று சொல்பவர்கள் வருவதற்கு முன்னதாகவே மலாயா தமிழர்கள் மலாயாவில் தடம் பதித்து விட்டார்கள்.

(மலாக்கா முத்துக்கிருஷ்ணன்)
05.03.2021

https://ksmuthukrishnan.blogspot.com/2021/03/1882.html

சான்றுகள்:

1. Wright, Arnold; Twentieth century impressions of British Malaya: its history, people, commerce, industries, and resources Page 492.

2. http://www.biship.com/fleetlists/fleet1880-1889.htm

3. http://seasiavisions.library.cornell.edu/catalog/

4. Indian Labour Immigration to Malaysia 1844 - 1941

5. Sandhu, K.S (2010), Indian in Malaya: Some Aspects of Their Immigration and Settlement (1786-1957)

 

மலாயா தமிழர்கள்: கெமுனிங் தோட்டம் சுங்கை சிப்புட் - 1870

கெமுனிங் தோட்டம் சுங்கை சிப்புட் நகரில் இருந்து மூன்று மைல் தொலைவில் இருந்தது. இன்னும் இருக்கிறது. மலாயாவில் மிகப் பழைமையான தோட்டங்களில் இதுவும் ஒன்றாகும். 1870-ஆம் ஆண்டுகளில் தோற்றுவிக்கப் பட்டது. (Kemuning Estate, Sungai Siput, Perak - 1870)

Kemuning Estate, three miles from Sungai Siput, Perak. It is one of the oldest estates in Malaya. Developed in 1870s. In several respects Kemuning Estate is unique among rubber properties. It stands in the enviable position of being absolutely free from government rent, having been granted in 1870s, in perpetuity to D.H. Hill by the Perak Government in recognition of his pioneering work in the country.


பேராக் அரசாங்கம் டி.எச்.ஹில் என்பவருக்கு அந்தத் தோட்டத்தை அன்பளிப்பாக வழங்கியது. இவர் பேராக் மாநிலத்தில் பல கள ஆய்வுப் பணிகளில் ஈடுபட்டு இருந்தார். அதனால் நிலவரி இல்லாமல் அவருக்கு அந்தத் தோட்டம் வழங்கப்பட்டது.

1900-ஆம் ஆண்டுகளில் A.D.Machado என்பவர் நிர்வாகியாகப் பணிபுரிந்தார். 6000 ஏக்கர் பரப்பளவைக் கொண்டது.

Under the management of A.D. Machado it has been the scene of many experiments and at the time has at once the oldest rubber estate in the district.


முதலில் 1870-ஆம் ஆண்டுகளில் இந்தத் தோட்டத்தில் மரவள்ளிக் கிழங்கு நடப்பட்டது. பின்னர் அராபிக்கா காபி நடப்பட்டது. அதன் பின்னர் 1897-ஆம் ஆண்டில் ரப்பர் பயிர் செய்யப் பட்டது. கெமுனிங் தோட்டம் திறக்கப்பட்ட போது 60 தமிழர்கள் வேலை செய்தார்கள்.

Cassava was first planted in this estate in the 1870s. Then Arabica coffee was planted. Subsequently, in 1897, rubber was cultivated. 60 Tamils were employed when the Kemuning estate was first opened for cultivation.

ஆள் சேர்ப்பு செய்வதற்காக ஓர் ஐரோப்பியத் துணை நிர்வாகி இந்தியாவுக்கு அனுப்பப் பட்டார். கங்காணி எவரும் அனுப்பபடவில்லை. ஏன் என்றால் கங்காணி முறை அந்தக் கட்டத்தில் மலாயாவில் அமல்படுத்தப் படவில்லை.

An European assistant was sent to India for laborers recruitment. No Kangani was sent. Because the Kangani system was not implemented in Malaya at that time.

ஆரம்பக் காலங்களில் தோட்டத்தில் அதிக வருமானம் இல்லை. இருப்பினும் இந்தத் தோட்டத்தில் ஈய்ச் சுரங்கங்கள் இருந்தன. அவற்றைச் சீனர்களுக்கு வாடகைக்கு விட்டார்கள். அதன் மூலம் வருமானம் கிடைத்தது. அதன் பின்னர் தமிழர்கள் 380 பேர் வரவழைக்கப் பட்டார்கள். அந்தக் காலக் கட்டத்தில் சுங்கை சிப்புட் பகுதியில் மிகப் பெரிய தோட்டமாக விளங்கியது.

In the early days Kemuning estate had also a distinction that, although it is a rubber estate, the bulk of its revenue so far had been derived from rubber source, but from tin-mining, the estate having many strips of rich tin - land within its boundaries. These mines are worked by Chinese in tribute, and yield a very handsome profit.

தோட்டத்தில் வேலை செய்த தமிழர்களுக்காக ஒரு மருத்துவமனையையே கட்டிக் கொடுத்து இருக்கிறார்கள் என்றால் அந்தத் தோட்டம் எவ்வளவு பெரிய தோட்டமாக இருந்து இருக்க வேண்டும். அத்தாப்பு கூரைகள் வேய்ந்த மருத்துவமனை.

An atap roofed hospital was built for the Tamils who worked in the estate. Just imagine how big the estate must have been.


இங்கு பப்பாளி சாறு செய்வதற்கு 300 ஏக்கர் பரப்பளவில் பப்பாளி மரங்களும் நடப்பட்டன. ரப்பர் வருவதற்கு முன்னர் 20 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் நடந்த நிகழ்ச்சி.

கொஞ்ச காலம் எலுமிச்சை புல் செடிகள், மிளகு எல்லாம் பயிர் செய்து இருக்கிறார்கள். மலாயா வரலாற்றில் கெமுனிங் தோட்டம் தலையாய மிளகுத் தோட்டமாகும். இப்போதுகூட அதற்கு மிளகுத் தோட்டம் என்று செல்லப் பெயர் உண்டு.

In addition to rubber and tin, the property produced papaya juice, lemon-grass oil, coffee, and a little pepper for export.

ஆக 1840-ஆம் ஆண்டுகள் தொடங்கி மலாயாவுக்கு வந்து இந்த நாட்டை வளப்படுத்திய இந்தியர்கள் (தமிழர்கள்) வந்தேறிகளா? அப்படிச் சொல்லும் பொது கொஞ்சமாவது வெட்கம் வர வேண்டாமா?

மலாக்கா முத்துக்கிருஷ்ணன்
05.03.2021

சான்றுகள்:

1. Wright, Arnold; Twentieth century impressions of British Malaya; Page 412 - 413. Britain Publishing Company, 1908, p

2. http://www.biship.com/fleetlists/fleet1879-1889.htm

3. http://seasiavisions.library.cornell.edu/catalog/

4. Indian Labour Immigration to Malaysia 1844 - 1941

5. Sandhu, K.S (2010), Indian in Malaya: Some Aspects of Their Immigration and Settlement (1786-1957)




 

02 மார்ச் 2021

பினாங்கு சிப்பாய் சாலை தமிழர்கள்- 1863

பிரான்சிஸ் லைட் (Francis Light), 1786-ஆம் ஆண்டு சென்னையில் இருந்து பினாங்கிற்கு வரும் போது 100-க்கும் மேற்பட்ட இந்தியச் சிப்பாய்களையும்; 40 தமிழர்களையும் தன்னுடன் அழைத்து வந்தார்.

Francis Light brought along more than 100 Indian sepoys from Chennai to Penang in 1786. He also brought 40 Tamils with him.

1786-ஆம் ஆண்டிலேயே ஆங்கிலேயக் காலனித்துக் காலத்தில் மலாயா தமிழர்கள் மலாயாவுக்கு வந்து விட்டார்கள். பினாங்கு கட்டுமான வேலைகளில் ஈடுபட்டார்கள். பினாங்கு காடுகளைத் துப்புரவு செய்தார்கள். சாலைகள் அமைத்தார்கள்.

The Indian Tamils ​​came to Malaya as early as 1786 during colonial period. They were engaged in infra structure works in Penang. They cleared the Penang Island forests. They made jungle tracks and paved roads in Penang.

1765-ஆம் ஆண்டில் சென்னையில் இருந்த ஜோர்டாயின் சுலிவான் டி சூசா (Jourdain, Sulivan & Desouza) எனும் வணிக நிறுவனத்தில் வேலை செய்தார். அப்போது அவருக்குச் சென்னை நகரம் நன்றாகவே அறிமுகமானது. அந்த நிறுவனத்திற்குச் சொந்தமான ஸ்பீட்வெல் (Speedwell) எனும் கப்பலையும் வாடகைக்கு எடுத்தார்.

In 1765 Francis Light secured command of a ship belonging to Madras trading firm Jourdain, Sulivan & Desouza the Speedwell. At that time he was well acquainted with the city of Chennai.

(Ooi, Keat Gin. "Disparate Identities: Penang from a Historical Perspective, 1780–1941" (PDF). Universiti Sains Malaysia.)

A statue of Sir Francis Light in Fort Cornwallis

அந்த வகையில் பிரான்சிஸ் லைட், பினாங்கிற்கு வரும் போது இந்தியச் சிப்பாய்களையும் அழைத்து வந்து இருக்கிறார். இந்தச் சிப்பாய்கள் தங்குவதற்கு பினாங்கில் ஓர் இடம் தேர்வு செய்யப்பட்டது. அந்த இடத்திற்குப் பெயர் தான் சிப்பாய் லைன்ஸ் சாலை (Sepoy Lines Road).

Francis Light brought Indian soldiers with him when he arrived in Penang. A site was chosen in Penang for the sepoy soldiers to stay. The place now called Sepoy Lines Road.

அங்கு அவர்களுக்கு படை வீடுகள் (barracks) அமைக்கப் பட்டன. இந்தியச் சிப்பாய்கள் வெகு காலமாகப் பினாங்கில் சேவை செய்து இருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு பினாங்குத் தமிழர்கள் நீண்ட காலமாக உதவிகள் செய்து இருக்கிறார்கள்.

Barracks were set up for sepoy soldiers in Penang. Indian sepoy soldiers have been served in Penang for a long time. The Penang Indian Tamils had helped sepoy soldiers for a long time.

1800-ஆம் ஆண்டுகளில் சிப்பாய் லைன்ஸ் சாலை ஒரு கருமண் சாலை. மாட்டு வண்டிகள் பயணித்த சாலை. அந்தச் சாலையைத் தான் பினாங்குத் தமிழர்கள் பயன்படுத்தி இருக்கிறார்கள்.

Sepoy Lines Road was a black soil road then in the 1800's. Cattle carts used the road to travel. Penang Tamils also used that road.

ஜார்ஜ் டவுன் துறைமுகத்தில் இருந்து இந்தியச் சிப்பாய்களின் படை வீடுகளுக்கு மாட்டு வண்டிகளில் பினாங்குத் தமிழர்கள் பொருட்களை எடுத்துச் சென்று இருக்கிறார்கள். அப்போது எடுத்த படத்தைத் தான் இப்போது பார்க்கிறோம்.

Penang Tamils carried goods in cattle carts from the Port of Georgetown to the homes of Indian sepoy soldiers. We can see the picture taken then.

    

அவர்கள் நிற்கும் இடத்தில் இருந்து பின்புறத்தில் இந்தியச் சிப்பாய்களின் படைவீடுகள் இருப்பதையும் கவனியுங்கள். புகைப்படம் எடுப்பதற்காக வெள்ளை வேட்டி; முண்டாசுகளுடன் காட்சி தருகிறார்கள். சாமான்யக் கூலி வேலை செய்பவர்களின் உடைகள் அவ்வளவு தூய்மையாக இருக்காது.

Also notice the barracks of Indian soldiers in the back from where the Indian Tamils stand. They show up with white tothis and mundas for a shot. Usually the clothes of ordinary laborers are not as clean as that.

சேவையில் இருக்கும் இந்தியச் சிப்பாய்கள் உடலைக் கட்டுக் கோப்பாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். அதற்குக் கடினமானப் பயிற்சிகள் மிகவும் அவசியம். அது மட்டும் அல்ல. தொடர்ந்து உடல்ப் பயிற்சிகள்; தொடர்ந்து ஆயுதப் பயிற்சிகள் மேற்கொள்ள வேண்டும். அத்துடன் அங்கு இருந்த பிரிட்டிஷ் இராணுவத்தினருடன் கூட்டுப் பயிற்சிகளையும் மேற்கொள்ள வேண்டும்.

Indian sepoy soldiers in service must keep their body fit. It requires a lot of hard physical training. And not only that. Regular physical exercises; Regular weapons training should be carried out. As well as conducting joint exercises with the British troops there.

அந்தப் பயிற்சிகளை மேற்கொள்வதற்குப் படைவீடுகளுக்கு அருகில் இருந்த திடலைப் பயன்படுத்தினார்கள். மழைக் காலங்களில் அந்தத் திடலில் தண்ணீர் தேங்குவது வழக்கம். ஏன் என்றால் படைவீடுகள் இருந்த பகுதி ஒரு சதுப்பு நிலமாகும்.

Indian sepoy soldiers used the field near the barracks to carry out their exercises. During the rainy season, the field usually flooded. Because the area where the barracks built were was a swampy area. It is common for stagnant rainwater during floods.

அந்தக் காலக் கட்டத்தில் பினாங்குத் தீவை, மலேரியா கொசுக்களின் தாயகம் என்றும் சொல்வார்கள். பினாங்கின் பெரும்பகுதி சதுப்பு நிலமாக இருந்ததால் நிறையவே குளம் குட்டைகள். நிறையவே அருவி ஏரிகள். நிறையவே பச்சைப் பாசா காடுகள்.

At that time, Penang Island was also known as the home of malarial mosquitoes. Most of Penang Island was swampy in those days and there were a lot of ponds and pools. Also a lot of waterfall lakes; a lot of green mangaroove forests.

பினாங்கில் மட்டும் 18-ஆம் 19-ஆம் நூற்றாண்டுகளில் மலேரியாக் கொல்லி நோயினால் 15 ஆயிரம் பேர் இறந்தார்கள். பினாங்கில் மட்டும் அல்ல மலாயா முழுமைக்கும் இருந்த ரப்பர் காபித் தோட்டங்களில் பல்லாயிரம் தமிழர்கள் மலேரியாவினால் இறந்தார்கள்.

In Penang alone, 15,000 people died of malaria in the 18th; 19th centuries. Tens of thousands of Tamils died of malaria not only in Penang but in rubber coffee plantations throughout Malaya.

பினாங்கை உருவாக்கிய பிரான்சிஸ் லைட் அவர்களே மலேரியா நோயினால் தானே இறந்து போனார். அவர் இறக்கும் போது வயது 53. 1784 அக்டோபர் மாதம் 21-ஆம் தேதி காலமானார். சின்ன வயது தான். மலேரியா கொசு கடிக்கவில்லை என்றால் அவர் இன்னும் கொஞ்சம் கூடுதலான நாட்கள் வாழ்ந்து இருக்க முடியும்.

Francis Light, the founder of Penang, died of malaria. He was 53 years old when he died. He died on October 21, 1784. He could have lived a couple of more years more if not the malarial mosquitoes.

அந்தக் குண்டு குழிகளில் கருமண்ணைப் போட்டு நிரப்புவது தமிழர்களின் வேலை. திடலில் கருமண் குவியல்கள் இருப்பதைக் காணலாம். மாட்டு வண்டிகளின் மூலமாகக் கொண்டு வரப்பட்ட கருமண். அதிகச் சுமையான கருமண்ணை ஏற்றி வந்ததால் அழுத்தமான சாலைகளிலும் அழுத்தமான வண்டிச் சக்கரங்களின் வடுக்கள்.

It is the job of the Tamils to fill the pits on the roads with fresh earth. You can see the black piles of earth at the field. Black soils were brought by cattle carts. Wheel marks also can be seen on the roads due to heavy loadings of black soil.

1869-ஆம் ஆண்டு இங்கிலாந்து இளவரசர் அல்பிரட், பினாங்கிற்கு வருகை புரிந்தார். அப்போது அவருக்கு ஒரு புகைப்படத் தொகுப்பு அன்பளிப்பு செய்யப்பட்டது. அந்தத் தொகுப்பில் பினாங்குத் தமிழர்களின் இந்தப் படமும் சேர்க்கப்பட்டு இருந்தது.

In 1869 Prince Alfred of England visited Penang. He was then presented with a photo album. This picture of Penang Tamils was also included in that album collection.

அவர்கள் இந்த நாட்டில் வந்தேறிகள் அல்ல. இவர்களுக்குப் பின்னால் வந்தவர்கள் மலாயா தமிழர்களைப் பார்த்து வந்தேறிகள் என்று சொல்வது பெரிய கேலிகூத்து.

They are not pendatangs in this country. It is a great irony to use such a term.

புகைப்பட விவரங்கள்:
Photo details:

தலைப்பு:
Title: Sepoy Lines Road, Penang 1869

இப்போதைய இடம்:
Current location: Sepoy Lines Road in Penang

எடுக்கப்பட்ட காலம்:
Photo taken: 1869

படத்தின் அளவு:
Dimensions: 15.3 x 20.9 cm

படம் எடுத்தவர்:
Picture taken by: Kristen Feilberg (1839-1919)

காப்பகம்:
Archives: The Royal Collection Trust Picture Library, London

இந்தச் சிப்பாய் சாலையை பற்றி மேலும் அதிகமான தகவல்கள் உள்ளன. பிரிட்டிஷ் இராணுவம்; கேப்டன் ஸ்பீடி (Captain Speedy); போலோ திடல்; ஆப்பிரிக்காவின் பாவோபாப் மரம் (Baobab Tree) நடப்பட்ட தகவல்கள் உள்ளன.

(மலாக்கா முத்துக்கிருஷ்ணன்)
02.03..2021

சான்றுகள்:
References:

1. Khoo, Su Nin (2007). Streets of George Town, Penang. Penang: Areca Books. ISBN 978-983-9886-00-9.

2. Cheah J. S., 2013. Penang 500 Early Postcards. Editions Didier Millet.

3. https://penang.fandom.com/wiki/Sepoy_Lines_Road

4. Penal System in Andaman - Dialogue  January - March, 2009 , Volume 10  No. 3

5. Lewis, Su Lin (2016). Cities in Motion: Urban Life and Cosmopolitanism in Southeast Asia, 1920–1940. United Kingdom: Cambridge University. ISBN 9781107108332. - Penang was made a separate Presidency on par with Madras, Bombay and Bengal. By then, Penang also served as a penal station; in 1796, 700 Indian convicts were shipped in from the Andaman Islands.

6. Ooi, Keat Gin. "Disparate Identities: Penang from a Historical Perspective, 1780–1941" (PDF). Universiti Sains Malaysia. Archived from the original (PDF) - The practice of employing Indian convicts continued throughout the 19th century as a means to provide the necessary labour for public infrastructure works, such as the construction of roads, drains and public buildings.



 

24 பிப்ரவரி 2021

மலாக்காவிற்கு பரமேஸ்வரா வைத்த பெயர் அமலாக்கா

மலாக்கா வரலாற்றில் சருகு மானுக்கும் நாய்களுக்கும் நடந்த மோதல் கதை. மலேசியாவில் பலருக்கும் தெரிந்த கதை. அந்த மோதல் கதை நடக்கும் போது பரமேஸ்வரா ஒரு மரத்தின் மீது சாய்ந்து ஓய்வு எடுத்துக் கொண்டு இருந்தார். இதுவும் அனைவருக்கும் தெரிந்த கதை.

அவர் அந்த இடத்திற்குப் பெயர் வைக்கும் போது அமலாக்கா என்று பெயர் வைத்து இருக்கிறார். இது பலருக்கும் தெரியாத கதை.

நெல்லிக் காய்க்கு ஆங்கிலத்தில் Amalacca என்று பெயர். தமிழில் அமலாக்கா.

ஆங்கிலத்தில் வேறு பெயர்கள்:

1. Cicca emblica (L.) Kurz
2. Diasperus emblica (L.) Kuntze
3. Dichelactina nodicaulis Hance
4. Emblica arborea Raf.
5. Emblica officinalis Gaertn.
6. Phyllanthus glomeratus Roxb. ex Wall. nom. inval.
7. Phyllanthus mairei H.Lév.
8. Phyllanthus mimosifolius Salisb.
9. Phyllanthus taxifolius D.Don

Phyllanthus Pectinatus

அமலாக்கா என்பது ஒரு சமஸ்கிருதச் சொல் என்று சொல்கிறார்கள். தவறு. அது தமிழ்சொல். இதன் மூலச் சொல அமல் அக்கம்.

அமல் என்றால் அதிகாரம்; நிலம், தொழில், வியாபாரம்

அக்கம் என்றால் தானியம்; கயிறு; மரம்;  

Source: அக்கம் - https://ta.wiktionary.org/s/1tx4

ஆக அமலாக்கா என்பது ஒரு தமிழ்ச்சொல். அந்த மலாக்கா எனும் தமிழ்ச் சொல்லே மலாக்காவிற்கு வைக்கப் பட்டது. ஆக மலாக்காவிற்கு பரமேஸ்வரா வைத்த பெயர் அமலாக்கா.

கடையெழு வள்ளல்கள். பேகன்; பாரி; காரி; ஆய்; அதியமான்; நள்ளி; ஓரி.  அவர்களில் ஒருவர் அதியமான். குறுநில மன்னர். கி.பி.13-ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்தவர்.

Phyllanthus Emblica

அவருக்கு சாகா வரம் தரும் நெல்லிக் கனியை ஔவையார் பரிசிலாகத் தந்தார். “கோன் உயர குடி உயரும்” என்ற தத்துவத்திற்கு வித்திட்டார். அதியமான், அந்த நெல்லிக் கனியை; தான் உண்பதை விட ஔவையார் உட்கொண்டால் தமிழுக்கு மிக்க பயன் விளையும் என்று அவருக்கு கொடுத்ததாக இலக்கியத்தில் உள்ளது.

பரமேஸ்வரா தன்னுடன் வந்தவர்களிடம் ‘இந்த மரத்தின் பெயர் என்ன’ என்று கேட்டு இருக்கிறார். அமலாக்கா என்று சொல்லி இருக்கிறார்கள். ஆக அவர் சாய்ந்து இருந்த மரத்தின் பெயரையே வைத்தார். மரத்தின் பெயர் அமலாக்கா மரம்.

எல்லாம் சரி. பரமேஸ்வரா பார்த்ததும் சரி. பேர் வைத்ததும் சரி. ஆனால் இப்போது மலாக்கா மரம் என்று சொல்கிறார்களே; அது உண்மையிலேயே மலாக்கா மரம் தானா. இல்லவே இல்லீங்க.

What tree did Parameswara really see in Malacca - Forest Research Institute Malaysia
Source: www.frim.gov.my › cms › fin › file

Malacca Tree

அசல் மலாக்கா மரத்தின் பெயர் Phyllanthus Pectinatus - அசல் நெல்லி மரம்

அதைப் பற்றித் தான் சற்று விளக்கமாகத் தெரிந்து கொள்ளப் போகிறோம்.

மலாக்கா மரத்தின் சமஸ்கிருதச் சொல் அமலக்கா. அல்லது அமலங்கா (Amalaki). உண்மையிலேயே அதுதான் அசல் நெல்லி மரம்.

Amalaki, also called “Indian Gooseberry,” is called “The Mother” in Ayurveda due to its support of the entire body/mind and immune system.

Source: https://organicindiausa.com/amalaki/



Phyllanthus Emblica

அதன் அறிவியல் பெயர் Phyllanthus Pectinatus. இந்த மரம் தான் மலாக்காவின் பூர்வீக மரம். மலாக்காவின் அடையாள மரம். உலகமே ஏற்கனவே ஏற்றுக் கொண்டு விட்டது.

ஆனால் Phyllanthus Pectinatus எனும் பெயரைத் தவறாகப் புரிந்து கொண்டு; தவறாக எடுத்துக் கொண்டு Phyllanthus Emblica என்று இப்போது அழைக்கிறார்கள்.

Phyllanthus Emblica - கருநெல்லி

ஆங்கிலத்தில் Phyllanthus என்றால் நெல்லி. இந்த நெல்லிகளில் பல வகை உள்ளன.

1. அருநெல்லி - phyllanthus acidus

2. கீழாநெல்லி - phyllanthus niruri

3. கருநெல்லி - phyllanthus reticulatus

4. நெல்லி - phyllanthus emblica

5. கீழா நெல்லி - phyllanthus praternus (2)

6. கீழ்க்காய் நெல்லி - phyllanthus niruri

7. அருநெல்லி - phyllanthus distichus

8. அரநெல்லி - phyllanthus acidus

9. மேலாநெல்லி - phyllanthus maderaspatensis

இந்தப் பட்டியல் நீளும். இருப்பினும் மலாக்கா வரலாற்றில் சர்ச்சைக்கு உரிய நெல்லிகள் இரு வகை.

Phyllanthus Emblica 2

முதலாவது: Phyllanthus Pectinatus. இதற்கு அமலங்கா (Amla) என்று பெயர். சாதாரண நெல்லி. இதுதான் அசல் மலாக்கா மரம்.

இரண்டாவது: Phyllanthus Emblica. இதற்கு கருநெல்லி என்று பெயர். phyllanthus reticulatus என்று மற்றொரு பெயரும் உண்டு. இது அசல் மலாக்கா மரம் அல்ல.

Amalaki - Amla literally means "sour"; it is the Hindi word for a fruit tree (Emblica officinalis or Phyllanthus emblica) that grows throughout India, Malaysia, Indonesia and bears sour-tasting gooseberry-like fruits. Amla is also known by the Sanskrit name "Amalaki." (1)

சுவீடன் நாட்டு தாவரவியலாளர் கார்லஸ் லீனஸ் (Carolus Linnaeus). இவர் 1753-ஆம் ஆண்டு; Phyllanthus Pectinatus எனும் அமலக்காய்க்கு Emblica என்று பெயர் வைத்தார். அது கருநெல்லியின் பெயராகும்.

1890-ஆம் ஆண்டில் ஜோசப் டால்டன் ஹூக்கர் (Joseph Dalton Hooker) என்பவர் அமலங்காய்களை பேராக், மலாக்கா, சிங்கப்பூர் ஆகிய இடங்களில் பார்த்து இருக்கிறார். குறிப்புகள் எழுதி வைத்து இருக்கிறார்.

Phyllanthus Pectinatus 1

கருநெல்லி மரங்கள் (Phyllanthus Emblica) தடிப்பான இலைகளைக் கொண்டவை. மரங்களின் அடிப்பகுதியில் காய்கள் கொத்துக் கொத்தாகக் காய்த்துத் தொங்கும். ஆனால் நெல்லி மரங்கள் (Phyllanthus Pectinatus) மெல்லிய கூர்மையான இலைகளைக் கொண்டவை. மேலே கிளைகளிலேயே காய்க்கும்.

கருநெல்லி பழத்தின் விதைகள் கூர்மையான முக்கோண அமைப்பு கொண்டவை.

ஆனால் நெல்லி பழத்தின் விதைகள் வட்ட வடிவமானவை. இவற்றின் மலர் அமைப்புகளிலும் மரப்பட்டை தோற்றங்களிலும் வேறுபாடுகள் உள்ளன.

கருநெல்லி மரங்கள் இந்தியா, பர்மா, தாய்லாந்து, இந்தோ-சீனா மற்றும் தென் சீனா முழுவதும் இயற்கையாகக் காணப்படும் தாவர இனம்.

கருநெல்லி மரங்கள் மலாய் தீபகற்பத்தில் நடப்பட்ட தோட்ட மரங்களாக வளர்கின்றன. காடுகளில் வளர்வது இல்லை.

Phyllanthus Emblica

தமிழ் மலர் - 25.06.2020

சுருக்கமாகச் சொல்லலாம். நெல்லி மரங்கள் மலாயா தீபகற்பத்தின் உண்மையான வன மரங்களாகும். குறிப்பாக மலாக்கா மாநிலத்தின் காடுகளில் அதிகமாகக் காணப் படுன்றன. மலாக்கா ஆயர் குரோ வனப்பூங்காவில் இந்த மரங்களை நிறையவே பார்க்கலாம்.

இருப்பினும் கால ஓட்டத்தில் Amalaka என்பது Emblica என மாற்றம் கண்டது. அந்த வகையில் கருநெல்லி மரத்தைத் தான் மலாக்கா மரம் என்று இப்போது சொல்கிறார்கள்.

அதே அந்தக் கருநெல்லி மரங்களை மலாக்கா முழுமைக்கும் இப்போது நட்டு வைத்து அழகு பாக்கிறார்கள். ஆக நெல்லி மரத்திற்குப் பதிலாகக் கருநெல்லி மரத்தை மலாக்கா மரமாக மாற்றிப் போட்டு வரலாற்றையும் மாற்றி விட்டார்கள். என்ன செய்வது?

மலாக்காவுக்கு இப்போது தேவையானது என்ன தெரியுங்களா. மலாக்கா பூந்தோட்டங்களை அழகு படுத்தும் தோட்டக்காரர்கள் அல்ல. அதன் தாவரவியல் பூங்காக்களை நல்ல முறையில் நிர்வகிக்க நல்ல அறிவார்ந்த தாவரவியலாளர்கள் தான்.

மலாக்காவின் அடையாளச் சின்னமாக இருவகையான மரங்கள் இருக்கின்றன. இதை மலாக்கா மாநில அரசாங்கம் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.

பரமேஸ்வரா பார்த்த மரம் தவறாக அடையாளம் காணப்பட்டுத் தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்பட்டு வருகிறது.

Malacca Tree - Phyllanthus Pectinatus

உண்மையாகப் பார்த்தால் நெல்லி மரம் தான் மலாக்கா மரம். கருநெல்லி மரம் என்பது மலாக்கா மரம் அல்ல. ஆக பரமேஸ்வரா சாய்ந்து இருந்த மரம் நெல்லி மரம். கருநெல்லி மரம் அல்ல.

When the Swedish founder of modern plant classification, Carolus Linnaeus, gave this tree its scientific name in 1753, he Latinised amalaka’ to emblica’ and placed it within the genus Phyllanthus. Hence the melaka tree became known in science as Phyllanthus emblica. Phyllanthus emblica is now planted all over Malacca as the state’s iconic foundation tree.

Malacca may have to accept that it has two iconic foundation trees: the tree that Parameswara saw and misidentified, and the tree it got mistaken for. (2)

இதுவும் ஒரு வரலாற்றுச் சிதைவு தான். மறுபடியும் சொல்கிறேன்.  பரமேஸ்வரா சாய்ந்து இருந்த மரத்தின் பெயர் Phyllanthus Pectinatus எனும் நெல்லி மரம்.

அந்த மரத்திற்குப் பதிலாக Phyllanthus Emblica எனும் கருநெல்லி மரத்தின் பெயரைச் சூட்டி வரலாற்றைத் திரித்து விட்டார்கள். வேதனையாக இருக்கிறது.

Malacca Tree Phyllanthus Pectinatus

இதைப் பற்றி மலாக்கா மாநிலச் சுற்றுப் பயணக் கழகத்திற்கும்; மலாக்கா சுற்றுச்சுழல் பராமரிப்புக் கழகத்திற்கும் மூன்று நான்கு முறை கடிதங்கள் அனுப்பி இருக்கிறேன். ஆண்டுகள் கடந்து விட்டன.

மலாக்காவில் முதலமைச்சர்கள் வருகிறார்கள். போகிறார்கள். மலாக்கா புலாவ் பெசார் தீவில் புதைந்து கிடக்கும் புதையலைத் தேடுவதில் மட்டும் கோடிக் கோடியாய்ச் செலவழித்துச் சாதனையும் செய்கிறார்கள்.

ஆனாலும் மலாக்காவின் அசல் மலாக்கா மரத்தைக் கண்டுபிடிக்கத் தவறி விட்டார்களே. மலாக்கா மரத்தின் உண்மைத் தனம் இன்று வரையிலும் மாறவே இல்லை.

அந்த வகையில் மலாக்கா வரலாற்றுக்கும் ரொம்ப நாட்களுக்கு முன்பாகவே  கொரோனா வந்து விட்டது போலும். இப்போது மூச்சுவிட முடியாமல் திணறிப் போய் மூர்ச்சையாகும் நிலையில் முடங்கிப் போய்க் கிடக்கிறது போலும்.

பாவம் மலாக்கா மரம். அதற்குச் சோதனை மேல் சோதனைகள் இல்லை. வேதனை மேல் வேதனைகள்.

(மலாக்கா முத்துக்கிருஷ்ணன்)
24.02.2021

சான்றுகள்:

1. https://www.banyanbotanicals.com/…/livi…/herbs/amalaki-amla/

2. https://www.worldheritage.com.my/blog/2011/11/09/what-tree-did-parameswara-see-while-resting-besides-the-river/

3. https://www.thestar.com.my/business/business-news/2011/11/05/what-tree-did-parameswara-really-see-in-malacca

4. https://www.nparks.gov.sg/florafaunaweb/flora/3/0/3062